De vorige keer beschreef Mariska waarom een sociaal netwerk niet altijd vanzelfsprekend is >>

Bij deze doelgroep houd ik in mijn achterhoofd dat ze in de toekomst verder achteruit gaan. Daar probeer je zo goed mogelijk op aan te sluiten.

Buurtcoach

Laatst kwam ik voor het eerst bij een dame van 88, toen de telefoon ging. Het was voor mij. Verbaasd nam ik de hoorn in de hand. Van de andere kant van de lijn hoorde ik duidelijke instructies. Ik moest weten dat ik op bezoek was bij een mevrouw die vaste ondersteuning van de Buurtcoach nodig had, want dat was dringend nodig. Ik vroeg nog even na in welke relatie deze bezorgde beller stond met mevrouw en wat er dan aan de hand was, maar veel verder dan dat ze ‘een oppervlakkige kennis’ was, kwam ik niet. De dame in de kamer keek mij verlegen aan. ‘Ach ze bedoelt het goed.’

Geen vragen

Ik ging met mevrouw in gesprek. Ik legde uit wat de rol van de Buurtcoach is en wat ik voor haar kon betekenen. ‘Is dat net zoiets als Buurtzorg?’ Nee, ik was niet van de Buurtzorg. ‘Ik ben van Buurtplein. Als u een vraag heeft over voorzieningen, dagbesteding, hulpmiddelen of als er iets anders is waarover u wilt praten, dan denk ik met u mee.’ Ik probeerde het nog iets meer uit te leggen. ‘Wij werken wel vaak samen met de wijkzorg.’ Maar mevrouw had geen vragen. Ze woont erg plezierig. Ze kijkt graag naar buiten en ze loopt dagelijks nog een ommetje. Ze kookt elke dag en op dinsdag gaat ze naar de markt. Eenzaam voelt ze zich ook niet.

Signaleren

Ik moest denken aan wat ik leerde van een ervaren collega-ouderenadviseur. ‘Als je de eerste keer bij een oudere komt, dan drink je alleen koffie. Je maakt een praatje. Pas in het tweede of derde gesprek komen de vragen. En als je echt wilt weten hoe het met een oudere gaat, vraag dan of je even in de koelkast mag kijken.’ Altijd als ik bij ouderen kom denk ik aan deze woorden. Bij mijn schoonmoeder van 86 kijk ik inmiddels regelmatig in de koelkast. Ligt er fruit, is alles nog vers? Maar in mijn werk durf ik het eigenlijk niet te vragen. Aan het eind van het gesprek zegt mevrouw: ‘Nou het was gezellig, maar waar bent u ook al weer van?’ ‘Buurtcoach, is dat net zoiets als de Buurtzorg?’ Ik heb maar een nieuwe afspraak met haar gemaakt om een kopje koffie te drinken. Signaleren doe je gelukkig niet alleen in de koelkast.