De vorige keer vroeg Jacqueline zich af hoeveel je kunt vragen van ouders >>
In de afgelopen periode maakte ik het weer mee. Een gezin waarover van alles in rapportages was vastgelegd door verschillende instanties. Feitelijk was er met die rapportages niet zoveel mis. Inderdaad, moeder kwam niet vaak op bezoek bij haar zoon in de instelling. Nee, moeder liet niet van zich horen. Maar de conclusie dat moeder dus niet geïnteresseerd was, werd wel erg voorbarig getrokken.
Hele plaatje
Geschreven woord heeft de neiging om hardnekkig te zijn en als waarheid te gelden. Daarom is het van des te groter belang om eerst te proberen het hele plaatje duidelijker te krijgen.
Fight, Flight of Freeze
Daarvoor is het nodig om in gesprek te zijn. En nee, dat wilde moeder op een gegeven moment niet meer. Maar daar was wel wat aan vooraf gegaan. Want wat als mensen die je maar één of twee keer gesproken hebben zulke harde oordelen over je op papier zetten? Machteloosheid, boosheid, frustratie maar ook angst liggen op de loer en de reactie vanuit deze gevoelens ziet er bij elke ouder weer anders uit. De ouder zit ‘in de weerstand’ (ja, vind je het gek?), of de ouder laat het er bij zitten (het maakt toch niet uit wat ik zeg, ze maken er hun eigen verhaal van) of de ouder ontloopt alle contacten. Je kent het wel: Fight, Flight of Freeze.
Alliantie
Marion van Hattum benoemde in haar intreerede als lector Werkzame Factoren in de Jeugd- en Opvoedhulp op 8 maart aan de HAN het belang van alliantie. Het begrip alliantie verwijst naar de kracht van de samenwerkingsrelatie tussen cliënt en hulpverlener. Hierbij gaat het om de beroemde ‘klik’ maar ook over overeenstemming tussen de hulpverlener en de cliënt over het doel en hoe deze te realiseren. Zoals uit de rede van Van Hattum ook blijkt, tonen meerdere onderzoeken het belang van een goede alliantie aan voor een positief behandelresultaat.
En toch
En toch….. Toch gebeurt het dus nog steeds dat er van alles gevonden wordt van een gezin. Dat er van alles opgeschreven wordt over een situatie. Dat er forse conclusies worden getrokken. En soms dus zonder het gezin grondig te hebben gesproken en zonder dat er is gevraagd naar hoe de verschillende gezinsleden de situatie zien en duiden.
Zie de ander niet als casus
Daarom toch weer aandacht in dit blog voor het belang van contact. Zie de ander als mens en niet als casus. Neem de tijd voor het verhaal van het gezin. En ja, soms moet je snel ingrijpen als er twijfels zijn over de veiligheid van kinderen. Maar ook dan geldt dat er in het vervolgtraject aandacht moet zijn voor ieders verhaal. Dat er ook dan geprobeerd moet worden die alliantie tot stand te brengen. Dit is uiteindelijk in ieders belang.