Veel ondersteunende diensten werken binnen kantoortijden; tussen 8 en 17, op maandag tot en met vrijdag. Anderen zijn daarna op minimale bezetting en motivatie oproepbaar. Binnen hun werkuren, moet een verpleegkundige kunnen overzien en voorzien wat ze straks niet meer kan regelen. Als verpleegkundige is een cito aanvraag is dan een uitkomst.Dus; met spoed om diagnose te bepalen, medisch beleid op te maken, stand van zaken ten aanzien van lichamelijk welzijn te analyseren.
Ik krijg te maken met het onderwijs. Dochter leerplichtig. Moeder gaat de PABO doen. Dochter doet groep 1 in een ½ jaar, leert zichzelf lezen in groep 2. Gaat flierefluitend door de leerstof van de basisschool. Haalt achten, negens en tienen. Is teleurgesteld door een zeven. CITO diagnosticeert op vaste tijden, dat de stand van zaken (haar cognitie) conform haar rapportcijfers is. Er is geen verder beleid op nodig. Het kind heeft geen extra (cognitieve) aandacht nodig.
CITO komt in beeld; toetsen op reken en taalgebied zo’n 5 op meer keer per jaar. Van groep 3 tot en met 7.Er wordt niet gemeten, waargenomen hoe het kind in haar vel zit. Ze is riant de jongste van de klas en haalt meestal de hoogste cijfers. Dat wordt niet zomaar geaccepteerd door de groep. In groep 7 en 8 bokst ze op tegen pesters en meelopers. In haar eentje en soms met 1 of 2 medestanders.
Werklust en motivatie kelderen. Cijfers blijven goed, maar het naar school gaan is niet meer leuk.
Eind groep 7 neemt de aandacht van CITO af. Vanuit de entreetoets krijgen wij de uitslag. Een voorlopige diagnose. In februari definitieve diagnostiek. Wachten op de uitslag die ook wel cito had gemogen.
De leerkracht adviseert anders dan het CITO. Een lager niveau omdat ze niet zo gemotiveerd overkomt. Omdat haar werkinzet niet optimaal is. Denk niet dat wij daar als ouders nooit mee naar school zijn geweest. Onze aandacht en zorg had het wel; 24 uurszorg!
Haar schoolcarrière verloopt desondanks op het door CITO aangegeven niveau zeer voorspoedig. Ze is –na 3 jaar- nog boos op de leerkrachten van de groepen 7 en 8. Die haar mét de pesters op een lager plan probeerden te krijgen.
Voor deze moeder bood CITO wederom uitkomst. De CITO eindtoets gaat nu naar juni. Deze leerkracht vraagt zich af of het aantal toetsen en testen in de groep 7 en 8 tussen entree en eindtoets gaat toenemen. Uitgelezen kans om er meer aan te verdienen toch?
Elly Bakker (1955) heeft jarenlang in de zorgsector gewerkt en werkt nu als onderwijzer op een zwarte school in een Vogelaarwijk. Ze doet op het moment de Master Pedagogiek en richt zich vooral op gelijke kansen voor jonge kinderen. In maart gaat ze op studiereis naar Istanbul met de HU om te bezien hoe zorg en welzijn daar is afgestemd op het onderwijs. Haar puberdochter geeft stof tot overwegingen. Haar opvoedwijze is democatisch en kindvolgend. En dat past niet geheel in de manier waarop anderen hun kinderen zien. Dat levert discussies op, onder andere met haar collega’s.
Ben trots op je, Elly!
‘k Word zelf ook weleens behoorlijk moe van al die toetsen… ’t bevestigt alleen maar wat we uit de dagelijkse werkelijkheid al lang weten.
Tja…. verantwoording he? “Men” wil bewijs zien voor onze meningen, op ons woord worden we al lang niet meer geloofd, helaas.