Wij beoordeelden vijf kwaliteitskenmerken die werden gepresenteerd via onze laptops. Daarop konden wij onze feedback geven. In één van de kwaliteitskenmerken (ontwikkelingsgericht zijn) werd gesteld dat met een planmatig en overzichtelijk traject de burger of cliënt ontwikkelingskansen kan worden geboden.

In de groep van professionals werd de vraag gesteld of het gebruik van de term cliënt wel past in de doelstellingen van de Wmo. De aanwezige professionals waren van mening dat ‘cliënt’ de nadruk legt op beperkingen van iemand. Cliënt zou naar onze mening eerder zorgen voor uitsluiting dan insluiting.

Een medewerker van de OGGZ gaf als voorbeeld de bewoner met psychische klachten die angstig is om deel te nemen aan buurtactiviteiten. Een dergelijke bewoner is niet gebaat bij een benadering als cliënt, maar wel gebaat bij een benadering als burger. Het is in termen van de Wmo niet meer interessant welke beperkingen iemand heeft, maar wel interessant welke mogelijkheden er nog zijn. Dat betekent dan voor de burger met psychische klachten dat wij als professionals en de omwonende burgers hem of haar niet meer als anders zien, maar als burger met unieke mogelijkheden zoals aanwezig bij alle burgers.

Aansluitend hierop waren wij van mening dat loslaten van de cliëntbenadering en werken volgens de burgerbenadering in de context van de Wmo onmogelijk kan binnen planmatige en overzichtelijke trajecten. Een methodische aanpak is gewenst, maar er zal ruimte moeten zijn voor het inpassen van niet planmatig te voorspellen burgerinitiatieven. Flexibel faciliteren op basis van het individuele ritme van burgers en het collectieve ritme van buurten werd de vervanger van overzicht creëren en planmatig werken.

Jillis Kors, (Groningen, 1974) heeft na de opleidingen Cultureel Maatschappelijke Vorming en Sociologie in diverse steden in Nederland opbouwwerk en burgerparticipatie projecten ontwikkeld en uitgevoerd. Sinds oktober 2008 is hij opbouwwerker in Zwolle.