De vorige keer blogde Kelly over bijscholing >>

Wat was er ook alweer precies aan de hand? Een korte reconstructie. In Wageningen staat het verzorgings-/verpleeghuis Dennenrust. De gemeente wil dat 32 ouderen het huis verlaten, omdat hun woning niet in overeenstemming is met het bestemmingsplan.

In Dennenrust wordt nu ook gewoond door gezonde ouderen, terwijl het bestemmingsplan aangeeft ‘zorg met verblijf’.  Kortom, je mag er officieel alleen wonen als je een zorgindicatie hebt. Het kan hierdoor gebeuren dat echtparen van elkaar worden gescheiden, als de gezonde oudere er niet meer mag wonen. ‘Dat betreuren we, maar dat is het gevolg van landelijke regels’, aldus een woordvoerder van de gemeente. En de burgemeester voegt daar aan toe: ‘Dat dit in individuele gevallen tot schrijnende situaties leidt, is onvermijdelijk (…) Als gemeente moet je je aan je eigen beleid houden, anders is het einde zoek’.

Ik weet niet wat ik lees, maar het staat er toch echt. Natuurlijk is het niet te voorkomen dat de hervormingen in de zorg leiden tot problemen, maar het is je taak als gemeente om daar passende oplossingen voor te vinden.  Door de regels zo strak te handhaven en de menselijke maat uit het oog te verliezen, is dit echter onmogelijk.

Ook Coldplay heeft dit door; de burgemeester denkt veel te zwart wit! Als alle gemeenten en beleidsmedewerkers de hervormingen op deze wijze gaat uitvoeren, dan vrees ik voor alle ouderen in Nederland. Er moest een commissievergadering plaatsvinden om te bepalen dat ‘er in ieder geval geen mensen uit elkaar worden gehaald’. Hoe bedoel je bureaucratie ten top? Het hele idee dat gemeenten passende zorg kunnen bieden, het fundament van de hervormingen, lijkt door deze actie reddeloos verloren.

Gelukkig zag de staatssecretaris dat ingrijpen hoog nodig was. Hij heeft in een reactie laten weten dat ‘hij ervan uitgaat dat huidige bewoners in Dennenrust kunnen blijven wonen’. Bij nieuwe bewoners wordt wel naar de zorgindicatie gekeken. Oudere echtparen worden dus niet van elkaar gescheiden en de huidige bewoners mogen er blijven wonen.

Wat kunnen we hiervan leren? Voor het gros is de huidige wet- en regelgeving prima passend en voldoende. Maar zodra dit niet goed aansluit bij de wensen en behoeften, mag het niet zo zijn dat de regels strikt worden gehandhaafd ten koste van de burger. Zolang we de menselijke maat niet uit het oog verliezen, blijft er een hoop ellende bespaard.