In dezelfde ruimte maakt een bezoekster gebruik van de naaimachine om een jurk te repareren. Die was tussen de ketting gekomen en thuis heeft ze geen naaimachine.  “En ik vind het zo gezellig dat er wat gerommel om me heen is als ik achter de naaimachine zit“ vertelt ze. Ondertussen wordt over en weer een praatje gemaakt en iemand brengt spullen langs voor de inzamelactie voor minima.

Huiselijkheid

Huiselijke gezelligheid ten top dus. Er gebeuren tijdens de inloop heel gewone dingen. Is dat nu sociaal werk? Is het daarvoor niet te gewoontjes? Zoals je begrijpt vind ik als coördinator van een inloophuis deze dingen van groot belang, en misschien wel juist het hart van sociaal werk!

Herstel van het gewone leven

In een heel dun, al wat ouder boekje van Dr W. ter Horst “Het herstel van het gewone leven” beschrijft hij het belang van de gewone dingen in het leven van kinderen waar veel zaken problematisch verlopen. En geldt dat niet breder voor mensen van alle leeftijden? In plaats van alsmaar problematiseren kan juist normaliseren mensen zoveel brengen!

Ondertussen

De coördinator vult tussen alle huiselijke bedrijvigheid een contract in met een nieuwe vrijwilliger, regelt wat telefoontjes en heeft ruzie met de printer. Geen professional op afstand of afspraak. Maar een mens tussen de mensen. Natuurlijk wel een mens die haar professionele antennes heeft aanstaan om in te kunnen springen waar nodig, om de juiste aandacht en de goede vragen te stellen zodat de bezoekers en vrijwilligers zich op hun gemak voelen en wanneer nodig ondersteund kunnen worden.

 Huiskamergevoel

Kortom een middag zoals het bij het Inloophuis hoort te zijn. Een plek die een huiskamergevoel geeft, een plek waar men zich thuisvoelt. Een plek waar je zomaar even kunt binnenlopen. Een plek waar niets moet en veel mag.

Samenzijn

Het inloophuis is een plek van samenzijn. Samenzijn van mensen van verschillende leeftijden, mannen, vrouwen en kinderen. Mensen uit verschillende culturen met verschillende achtergronden. Mensen die elkaar anders niet zo makkelijk zouden leren kennen. Waar door het elkaar kennen begrip voor elkaar kan ontstaan. Een plek waar niemand meer is dan de ander.

Een plek waar mensen als ze naar huis gaan zeggen: tot de volgende keer, het was weer gezellig!