Ik heb het helemaal gehad met de technologie, ICT, digitalisering, alles met een stekker of een accu. Oké, dat is een beetje overdreven. Als ik een keurige rijksambtenaar zou zijn, zou ik zeggen: ‘ICT en digitalisering vormen een uitdaging voor mij.’ Even for the record: ik ben 29 jaar oud. Dit is geen leeftijdsding.
Error
Een paar weken geleden heb ik een nieuwe telefoon gekocht en deze week vielen mijn oortjes uit. Het begon met een klein ruisje en het veranderde in een totaal verstoorde lijn die het onmogelijk maakte om een normaal telefoongesprek te voeren, laat staan een interview – wat ik meerdere keren per dag moet doen.
Corona-ICT
De coronacrisis vraagt veel van mijn ICT-capaciteiten, maar vooral van mijn geduld met computers: haperend internet, ingewikkelde apps, niet werkende laptops en camera’s en nu ook nog die oortjes. En hier zit niet mijn kracht. Ik ben goed in sociale dingen – interviewen, praten, debatteren, verkopen, flirten, troosten, moed inspreken. Ik ben niet goed koeltjes handelen en geduldig omgaan met ICT.
Zoek een mens voor hulp
Dus als je een technisch probleem hebt, en je kwaliteit ligt in het sociale vlak, dan zoek je een mens die je kan helpen. In de telefoonwinkel begrepen ze het probleem gelijk. Toch was het antwoord onbevredigend: ‘Over vier dagen liggen hier nieuwe oortjes voor u klaar, mevrouw.’ Vier dagen!? Ik moet hier elke dag mee werken, meneer. Bovendien hangen daar de oortjes die ik nodig heb! ‘Ik begrijp uw frustratie, als ik in uw schoenen zou staan zou ik ook gefrustreerd zijn, maar uw oortjes zijn drie weken oud en dat is te lang om direct nieuwe mee te geven. Deze moeten langs de fabriek. Dat is van bovenaf bepaald en daar kan ik niks aan doen.’ En zijn collega ook niet.
Maatwerk
Daar kan ik niks aan doen, dat is van bovenaf bepaald. Dat is een zin waar jouw cliënten regelmatig tegenaan lopen. Waarschijnlijk hoor je hem zelf ook bij tijd en wijle. Misschien dat we er de volgende jaar/kabinetsperiode wat aan kunnen doen, meneer/mevrouw.’ Zo klinkt het in het debat rondom de Wet verplichte ggz, de jeugdwet, de woningmarkt, verslavingszorg, het onderwijs. Kortom, zo’n beetje overal. Terwijl we toch met elkaar hadden afgesproken dat iedereen maatwerk ging leveren.
Start opnieuw op
Wat moet dat frustrerend zijn. Maar lieve, lieve, lieve sociaal werkers. En laat ik voor het gemak ook gelijk de (ped)agogisch werkers, opbouwwwerkers, dagbestedingsmedewerkers, leraren, beleidsmedewerkers, groepswerkers, maatschappelijke werkers, instellingsdirecteuren, psychologen en psychiaters, iedereen aanspreken: mocht de dag komen dat deze zin jou bijna ontglipt, sluit dan de haag van je witte tanden, slik die zin in, start opnieuw op maar dan als mens.