Ik ben een van de ouders die aan een prachtig experiment meedoen van de Vrije Universiteit. Ouders van zorgintensieve kinderen hebben de komende jaren een belangrijke rol gekregen bij de opleidingen van artsen en pedagogen. Parent Educator mag ik mezelf straks noemen na een aantal stevige trainingsdagen, en dat samen met een twintigtal andere ouders. Dit innovatieve project wordt begeleid door Anne de la Croix en Loeti Broeksma van de VU, initiatiefnemers van het project en zelf ervaringsdeskundig.
Zorgdriehoek
De rol en de situatie van het hele zorggezin en haar uitdagingen wordt door veel artsen en pedagogen nogal wat onderschat. Het doel is het zichtbaar maken van de zorgdriehoek kind-ouder-zorgprofessional. En daarmee bij (master)studenten bewustwording creëren rond de zorgnetwerken rondom onze kinderen. En die netwerken zijn groot, complex en ingewikkeld te begrijpen voor jonge professionals.
Doel is ook empathie te kweken. En we laten de mens achter de patiënt zien. Dat gebeurt op de Universiteit, het Emma Ziekenhuis en bij de gezinnen thuis (ook digitaal vaak).
Training
We hebben als ouders onze eerste training gehad, waar we onze dromen en nachtmerries mochten delen. Waar we leren over feedback geven aan studenten en onze grenzen aangeven. Want het hebben van een zorgintensief kind (zorg die vaak 24-uur per dag plaatsheeft) en de muren waar je tegen aan loopt zijn niet zomaar uit te leggen. Daar heb je tijd voor nodig. We worden als ouder ook vergoed.
Superouders
Wij, ouders, hebben superkrachten. Dat kun je misschien niet voorstellen. We hebben geleerd geduldig te zijn, veerkrachtig, denken in mogelijkheden, zijn positief (anders red je het niet), kunnen artsen leren kantelen in denken, relativeren, leren loslaten, kunnen perfect plannen (want vaak tien afspraken per week), en hebben energie, heel veel energie. En die energie helpt ook deze jonge artsen. Dat gaat ze voelen. En niet in het minste, als ouders zijn we niet zielig, we zijn specialist op het terrein rondom de zorg van ons eigen kind. En dat zullen ze weten ?.
Kansen voor andere sectoren
Zoveel opleidingen kunnen over een paar jaar van deze ouderbank gebruik maken. Het wordt als het ware in de toekomst een eigen expertisecentrum. Maar zover zijn we nog lang niet. Eerst maar eens de komende anderhalf jaar elke twee weken naar de collegezalen. Ik heb er in ieder geval zin in. Want serieus. Ik geloof, samen met de initiatiefnemers, in het feit dat dit impact gaat hebben. En de toekomstige zorgverleners een prachtige rugzak van onze ervaringen meegeven om excellente kinderartsen, logopedisten, fysiotherapeuten, orthopedagogen, of artsen gehandicaptenzorg te worden (van die laatste variant zijn er helaas te weinig).