De vorige keer blogde Suzanne over persoonlijke ontwikkeling >>

Afgelopen week moest ik mijn oudste zoon naar zwemles brengen én we moesten naar de gehoorspecialist om oordoppen op maat te laten meten. Het leek mij een stuk relaxter als de jongste niet mee zou gaan. Hij kon wel even naar de overbuurvrouw en het overbuurmeisje, die inmiddels een jaar hier in de straat wonen. Mijn zoon zette alle zeilen bij om dit te voorkomen, maar het hielp niet. Hij legde zich er bij neer en zwaaide ons, samen met het buurmeisje, vrolijk uit.

Toen ik hem weer ophaalde, kwam het buurmeisje met ons mee. Haar moeder moest nog naar de HEMA. Dat moeten alle vrouwen eens in de zoveel tijd. Mijn vriend kwam thuis met de oudste. Een andere buurman liep hier net weer de deur uit met hun babyfoon, die stond nog bij ons. De overbuurvrouw haalde haar dochter weer op.

Vrijdagavond borrelden we met ongeveer de helft van de mensen uit de straat bij onze overburen. Het bleek soms niet uit te maken hoe lang je er woonde, sommige mensen kende elkaar gewoon niet. En wij wonen in een klein straatje, iets van 14 huizen. Het was gezellig. De babyfoonouders en de vrijgezelle (vermoed ik) buurman bleven het langst. Er stonden drie identieke babyfoons met een groen lampje op het aanrecht. De buurman bood ons nog een drankje aan, en nog één en nog één.

Zaterdagavond brachten wij rond 21 uur de babyfoon naar de overburen en gingen naar een verjaardag. Zondag bracht de buurvrouw de babyfoon weer terug. In het kader van Gluren bij de buren gingen we naar een concert in de straat. Een muziekoptreden van een aantal buren in hun eigen huis. In het publiek zaten meerdere buren. Na het optreden ging ik met de buurvrouw naar een ander concert en de overbuurman en zijn dochter speelden nog even bij ons.
Een weekend met veel burencontact dus. Toen ik de test in het krantje van Gluren bij de Buren invulde bleek ik wel een goede buur. Ja, bij ons in de straat wordt er wel gevraagd en we maken gebruik van elkaar. We kennen elkaar ook van school of er is eenzelfde belang bijvoorbeeld: ‘waar kan ik de babyfoon kwijt?’

Contact met je buren: tussen de mensen die iets meer delen dan alleen wonen in dezelfde straat gaat dat best makkelijk, maar wat als dat er niet is? Ik durf bijna niet te zeggen dat ik de naam van de oude buurvrouw van twee huizen verder alleen maar weet omdat ze een naambordje op de deurpost heeft.

En zo lekt ook de kraan bij deze loodgieter…