Lees hier meer blogs van Dik Hooimeijer >>
Met mij waren ook collega’s Noortje van der Kaaden en Truus Schmidt aanwezig, beiden werkzaam in moedercentrum De Koffiepot, onderdeel van MOOI. Noortje hield een vurig betoog over het belang van ons centrum voor vrouwen. Hierbij wil ik opmerken dat de wethouder het voornemen heeft het sociaal cultureel volwassenwerk nagenoeg volledig weg te bezuinigen. En daarmee het voortbestaan van De Koffiepot.
In het betoog van Noortje is bij mij één onderdeel in het bijzonder blijven hangen. Zij vertelde dat in de afgelopen acht jaar zo’n 200 vrouwen door ons centrum aan een baan zijn geholpen. Ik heb het voor alle zekerheid later nog nagevraagd. Ongeveer de helft had op dat moment een bijstandsuitkering. Even voor de duidelijkheid: het gaat hier om vrouwen, die op dat moment tot de 10 procent onderlaag behoorden. Toen ik dat hoorde, ben ik toch eens gaan nadenken met een rekenmachine in de hand. Het is niet altijd eenvoudig voor het welzijnswerk om concrete resultaten te benoemen. Maar in dit geval kan het niet concreter. Sterker nog, we kunnen hier zelfs het financieel rendement aantonen. En dus begon ik te rekenen.
De totale jaarlijkse kosten van een bijstandsuitkering, inclusief apparaatskosten (ambtenaren) bedragen 27.000 euro. Gaat iemand werken, dan betaalt die persoon belasting, waarvoor we even uitgaan van een laag bedrag van 3.000 euro per jaar. In bovenstaand verhaal praten we over tweehonderd vrouwen die in acht jaar aan een baan zijn geholpen. Dat zijn er voor het gemak 25 per jaar, waarvan de helft (zeg 12) een bijstandsuitkering had. Dit betekent in het eerste jaar een besparing voor de samenleving (belastingbetalers) van: 12 x 27.000 euro opgeteld met 25 x 3.000 euro = 399.000 euro.
In het tweede jaar is deze besparing dubbel; 25 nieuwe vrouwen plus de besparing van de eerste groep. In het derde jaar weer 25 nieuwe vrouwen plus de besparing van de voorgaande groepen en zo verder. Tel dat nu op over acht jaar, dan praten we over een bedrag van 14.364.000 euro.
De jaarlijkse kosten van moedercentrum De Koffiepot bedragen (naar boven afgerond)
350.000 euro. Over een periode van acht jaar is dat dus 2.800.000 euro aan kosten. Als ik dit wegzet tegen bovengenoemde besparing, dan heeft De Koffiepot de belastingbetaler in acht jaar 11.564.000 euro opgeleverd!
Noemt u mij één bedrijf in Nederland dat een hoger rendement haalt? En deze voorziening -MOOI heeft meer van deze centra- wordt feitelijk de nek omgedraaid om besparingen op korte termijn te behalen. ‘Ja maar’, roepen politici, ‘de investering is op gemeentelijk niveau, terwijl de besparing op Rijksniveau is’. Het beruchte verhaal van de verschillende potten. Hier word je als belastingbetaler toch pisnijdig van?
Dik Hooimeijer (1954) is binnen Stichting MOOI, een welzijnsorganisatie in Den Haag en Zoetermeer, onder meer verantwoordelijk voor Marketing, Innovatie en Projecten. Sinds 1975 is hij werkzaam in de welzijnssector. Hij noemt zichzelf een absoluut welzijnsdier, maar is ook een oprecht criticaster. Naar zijn oordeel is welzijn te weinig innovatief en speelt het niet in op de tijdgeest.
