Het was een goed gesprek, dat leidde tot een offerte van STAMM CMO Drenthe aan deze organisatie. De Dorpsorganisatie, die zelf geen geld heeft, vraagt voortvarend subsidies aan bij diverse partijen, waaronder de gemeente en de provincie.
Begin januari 2008 zenden we de offerte naar onze klant. Iedere partij heeft een positieve houding en de intentie om eruit te komen, maar de praktijk stribbelt tegen. De afwikkeling van de aanvraag bij de provincie laat op zich wachten. Het wordt februari, maart …. In afwachting van de subsidietoekenning gaat het dorp al aan de slag door met verschillende bewonersgroepen in gesprek te gaan.
Ondertussen zitten we in april, mei, juni…. Als het college van B en W positief reageert. Nu moet de andere helft, het provinciale deel nog worden afgehandeld. Inmiddels is het juli, augustus, september…. Mensen zijn of gaan op vakantie.
Dan vermeldt de gemeente, dat haar aandeel akkoord is; we kunnen de planning gaan maken. In september lopen we tegen de volgende drempel op: de betrokken ambtenaar valt uit. De gemeente wordt opdrachtgever in verband met de BTW. Dat betekent dat de offerte moet worden aangepast.
We gaan richting oktober, november…en we maken een aangepaste offerte. In december kunnen we weer stappen zetten. Er komt een ambtenaar die tijdelijk de taken waarneemt. Deze ontdekt, dat er geen aanvraag naar de provincie is gegaan. Die slag maken we in december…. Vlak voor de kerst gaat de aanvraag naar de provincie. En dan is het 2009, eind januari…als het verlossende bericht komt: ‘De subsidies zijn officieel toegewezen.’
Begin februari 2009: de gemeente verzendt de toekenningsbrief per TNT post, maar het is alsof de duvel er mee speelt. De brief komt niet aan. Koortsachtig overleg tussen gemeente en STAMM CMO Drenthe volgt en leidt niet tot resultaat: De brief is onvindbaar. Totdat op 3 maart 2009 de brief uiteindelijk toch nog aankomt bij STAMM CMO Drenthe. Deze was verkeerd bezorgd door de post.
Zelfs wanneer partijen allemaal graag willen en los van bureaucratie, duurt dit proces te lang.
Zouden deze processen wellicht sneller af te wikkelen zijn, als overheden beter weten welke vragen in de samenleving leven? En daadwerkelijk interesse en betrokkenheid tonen om die vragen aan te pakken?
Leo Hardus (1949) is sinds 2002 als adviseur werkzaam voor STAMM CMO Drenthe. Zijn aandachtsveld was aanvankelijk vrijwilligerswerk en plattelandsontwikkeling. In de laatste sector was hij twintig jaar werkzaam in de provincie Groningen. Eind 2003 stapte hij over naar het werkveld Zorg, waar hij zich bezig houdt met mantelzorg en aanverwante onderwerpen, zoals respijtzorg en het pgb.
