De vorige keer blogde Suzanne over haar verantwoordelijkheid als opbouwwerker >>
Ik was opgelucht toen ik haar op een dag tegenkwam in het woonzorgcentrum waar ik haar ook had ontmoet. Ik maakte een praatje met haar. Ze leek druk en bezig met regelzaken. Het deed mij goed haar hier te zien. En ook om te zien dat ze gebruikte maakte van voorzieningen die er voor haar zijn. Ze komt regelmatig in het woonzorgcentrum om te internetten. Met haar 80 jaar.
Een paar weken geleden hielden wij een www.voorelkaarindebuurt.eu activiteit in een atelier in de wijk. De opkomst was laag, maar het was wel heel gezellig. Er kwam een vrouw binnen. Ik sprak haar aan. Het werd mij niet duidelijk of ze voor ons kwam of om een andere reden, maar we praatten wat verder. Ze was open en het duurde niet lang of ik wist veel van haar, waar ze vandaan kwam en hoe ze zich voelde. Ze gaf aan graag iets te willen doen voor oudere mensen uit de buurt en dat dat ook goed voor haar zou zijn, want ze had best wel behoefte aan contact.
In mijn hoofd koppelde ik haar al aan de oudere, reislustig dame, vooral ook omdat deze mevrouw regelmatig reisde naar het land waar zij vandaan komt. Een week later mailde ik haar om eens te horen of ze nog steeds iets zou willen doen. Ze zou wel in contact willen komen met die mevrouw waarover ik haar verteld had, die oudere dame die veel in haar moederland kwam en behoefte had iemand waar mee ze af en toe van gedachten kon wisselen. Dit had ik eigenlijk niet verwacht.
Opeens begon ik te twijfelen. Ik had die mevrouw al lange tijd niet gezien. Moest ik nu bij haar aan gaan bellen om te vragen of ze met deze dame wilde gaan koffie drinken? Ooit had ze me ook een telefoonnummer gegeven maar wel met de mededeling dat ik haar niet mocht bellen want daar hield ze niet van. Ik nam een besluit en belde haar toch. Ze nam op, ze kende me nog en ja ze vond het heel leuk om te kijken of het met deze mevrouw zou klikken.
Er is een jaar over heen gegaan en wellicht heb ik nu haar vraag achter de vraag toch een beetje kunnen beantwoorden. Ook van die andere mevrouw trouwens. En ja, daar doe ik het voor. Hoe klein het ook is.
