De vorige keer blogde Hans over de decentralisatie en digitalisering>>

Het ingrijpendste was de boodschap dat er 55.000 ontslagen in de zorg te verwachten zijn. Misschien nog wel meer. De onzekerheid slaat inmiddels overal toe. Welzijn heeft daar al eerder kennis mee gemaakt. Ruim 9000 banen verdwenen daar in vorige jaren al. Wanneer zoiets bij een groot bedrijf gebeurt, staat het met grote koppen in de krant. Maar dit gebeurde in relatieve stilte. In lokale sufferdjes kwam en kom je berichten tegen over sluitende buurthuizen en failliete welzijnsorganisaties.
Tegelijk zie je ook berichten die daar haaks op lijken te staan. Berichten die werknemers een hart onder de riem steken en inspelen op hun eigenwaarde. Zoals: ‘Hoe kunnen onze medewerkers gelukkiger en vitaler worden?’

Het antwoord is heel simpel: elke medewerker wil gehoord, gezien en gewaardeerd worden.

Ik hou me liever vast aan dit laatste soort berichten. Of je nu in je huidige baan kunt blijven werken of dat je  noodgedwongen een andere koers moet gaan varen (of die wellicht heel bewust voor jezelf kiest) , jij bepaalt voor een groot deel of je het naar je zin hebt of niet. En in deze onzekere tijd is het fijn dat er aandacht is voor hoe jij in je werk in je vel zit.

Het eerste boek van mijn collega-blogger op Zorg en Welzijn, Anneke Krakers, is een mooi voorbeeld van die aandacht. De titel is: “Hier sta ik voor!” Duidelijker kan het niet, toch? En gelukkig verscheen het enkele weken geleden. Dus midden in de stroom slechte berichten.

Anneke helpt  al jaren werkers in het sociale domein, welzijn in het bijzonder, die willen weten wat ze waard zijn en dat ook willen kunnen verkopen aan werkgevers en opdrachtgevers. In loondienst of niet, dat maakt niet zo veel uit als jij jezelf op de kaart wil zetten. Ik kom ze geregeld tegen, deze sociaal professionals zoals dat tegenwoordig heet.

En wat valt mij op? Dat iedereen die zichzelf op die manier serieus neemt, die onderneemt in welzijn of zorg, die daar waarde wil leveren, die gedreven haar en zijn vak uitoefent, dat die met sociale media bezig is!

Sociale media zijn de drager van de boodschappen die deze sociaal professionals afgeven. (Dus nee, sociale media zijn niet het doel op zich.) Ik denk dat het nu een goed moment is om er mee te beginnen, wanneer je die nog niet inzet. Het zou wel eens mee kunnen bepalen of anderen jouw werk op waarde weten te schatten. Vind je het lastig? Begin dan eerst eens de volgende vragen te beantwoorden:

Wie ben ik?

Wat wil ik?

Voor wie doe ik dat?

Hoe doe ik dat?

En pas daarna komt de vraag:

Welke sociale media platformen kies ik?

Zou jij die eerste vragen als reactie op dit artikel willen beantwoorden? Het kan een kans zijn anderen uit je vak eens mee te laten denken. Gratis feedback! Of een snelle vorm van intervisie, zo je wilt. Ik ben dus benieuwd: waar sta jij voor?