In het vorige Movisieblog, blogde Mellouki Cadat over toegankelijkheid en mobiliteit >>
Freek begeleidt Samir (30) die samen met Safa en hun jonge kinderen uit Damascus zijn gevlucht, net voor de grote vluchtelingenstroom op gang kwam. Na een lange en moeilijke reis via Libië, de Middellandse Zee en Italië hebben ze hier asiel gekregen. Als Freek met hen kennismaakt, hebben ze al een huis en zijn de kinderen op school. Samir en Safa zijn gestart met de inburgeringscursus. Freek is hun taalcoach, maar hij doet meer. Hij heeft intensief contact met het hele gezin en biedt ook hulp richting de immigratiedienst IND, gemeente en jeugdzorg.
Vrijwilligerswerk
Freek is de enkeling die het verschil maakt. Samir doet vrijwilligerswerk, koffie schenken in een buurthuis, maar jammer genoeg kan hij niet werken in zijn eigen vakgebied. Hij had in Syrië een eigen bedrijf in het bewerken van natuursteen en keramiek. Freek start een zoektocht naar een vergelijkbaar bedrijf in Nederland. Hij komt in gesprek met een klein familiebedrijf voor natuursteenbewerking in de buurt. De eigenaar is verbaasd, maar niet direct afwijzend. Na verschillende gesprekken durft hij het aan om Samir in het bedrijf te laten werken.
Begeleiding
Ook de gemeente gaat erin mee. Administratief valt er nog wel wat te regelen, zoals een passende verzekering afsluiten en een nog niet eerder gebruikte leer-taal-stage overeenkomst opstellen. Maar vervolgens kan Samir drie maanden lang één dag in de week aan de slag. Hij begint meteen en geniet van het werken met de verschillende machines. Enthousiast vertelt hij zijn verhalen in de inburgeringsgroep. Er zijn geen andere mensen in de groep die zo’n passende werk/stageplek hebben weten te bemachtigen. Het is te danken aan Freek die bovendien de eerste maand elke maandagochtend langsgaat om contact te maken met de mensen van het bedrijf, want voor hen is het ook een experiment. Zonder zijn intensieve begeleiding was het niet gelukt om op individueel niveau te bemiddelen en dit maatwerk te leveren.
Intergratie
Zo kan een enkeling dus van betekenis zijn en wel in meerdere opzichten. De integratie van Samir en zijn gezin in de Nederlandse samenleving wordt bevorderd. Samirs gevoel van eigen waarde en zijn zelfvertrouwen zijn vergroot. Organisaties (gemeente, centrum voor inburgering) zijn uitgedaagd om flexibel te denken. Een bedrijf heeft een stap gezet en ervaren dat er kansen liggen. En Freek heeft zijn blikveld verbreed. Hij is meer gaan lezen over de islam en over de cultuur van Samir.
Ik weet dat er veel meer enkelingen in Nederland zijn zoals Freek. Kunnen we met elkaar de lijn van Freek doortrekken?
Trudy Schreuder is manager sociale zorg bij Movisie.
