Lees hier meer blogs van William Miero >>
Waar ze vroeger gekocht waren, zijn ze nu meestal geleasd. De bestuurders zijn meestal bekenden van de politie en andere professionals. Het gaat om jonge mannen die zelf vinden dat ze om verschillende redenen geen ander keus hebben dan hun geld in het drugscircuit te verdienen.
Voordat ze hun geld met drugs verdienden en zelfs nog toen ze dat al deden, is er veel geld in preventieve projecten gestopt om hen op het rechte pad te krijgen. Vaak al met het idee dat het toch niet helpt, maar dat niets doen ook geen optie is. Op die manier worden er in Nederland tonnen aan euro’s verspild.
Uiteindelijk zijn we blij als de criminelen in andere plaatsen hun activiteiten uitvoeren. Want dan hebben we er geen last meer van, is de gedachte. De eigen straat is schoongeveegd. Maar is dat ook zo? Met het geld dat verdiend wordt in bijvoorbeeld Maastricht, wordt kleding van Prada en Gucci gekocht voor jongens uit de vrienden- en familiekring in Rotterdam. Jongens die worden klaargestoomd om deel uit te gaan maken van de organisatie. Jongens die dat soort dure merkkleding en af en toe wat geld krijgen, kan je eigenlijk al niet meer rekenen tot de doelgroep van het welzijnswerk. Het is een kansloze missie. Je kan hen hoogstens een paar uur van straat af houden met recreatieve activiteiten. In het boekje Jeugdige Veelplegers van Ido Weijers is ook te lezen dat bij jongeren die opgroeien in criminele gezinnen maar weinig preventieve aanpakken nut hebben. Maar toch blijven we het doen.
Waar naar mijn mening te weinig aandacht aan wordt besteed, is een preventieve aanpak bij kinderen in de basisschoolleeftijd. Wat je ziet is dat kinderen die op pleintjes spelen, regelmatig snoep, eten en drinken krijgen van jonge criminelen die daar in de buurt rondhangen. De kleintjes worden daar al gekneed. De kinderen wordt geleerd dat de politie niet deugd en jongerenwerkers niet te vertrouwen zijn.
Ik ben in New York geweest en heb daar kennis mogen maken met anti-gang programma’s voor kinderen en jongeren. In Nederland wil men er nog niet aan dat er gangs zijn, dus anti-gang programma’s zouden een andere naam moeten krijgen. What’s in a name. Belangrijk is dat we vroeger beginnen met preventie. Programma’s die verder gaan dan Marietje Kessels of Rots & Water.
William Miero (1964) houdt zich bezig met advisering, projectontwikkeling en uitvoering op het gebied van Jeugd & Jongerenwerk, Jeugd & Veiligheid en Leefbaarheid. In 1993 is hij als jongerenwerker in Oss begonnen en momenteel actief als zelfstandige met name in de Randstad en midden Nederland. Jeugd is zijn passie en onder het motto ‘vrijheid binnen grenzen, voor jongeren en jongerenwerkers’ is hij voortdurend met collega’s en partners op zoek naar mogelijkheden om jongeren een plek te geven in de samenleving.
