Met mijn veraf bril zie ik de toekomst, de transformatie van de jeugdzorg die volbracht is. Gemeenten hebben de regievoering in de vingers en weten welke afspraken ze hebben met uitvoeringsinstellingen in de jeugdsector. Ambtenaren en wethouders die ’s nachts rustig kunnen slapen omdat het goed geregeld is voor jeugdigen, ouders en overige burgers.
Onze kinderen worden vanaf de wieg tot de scooter gestimuleerd om te leren, te spelen en zich te ontwikkelen in een veilige omgeving. Maar ook, gemeentelijke beleidsstukken waarin ik lees dat er is ingezet op het versterken van de pedagogisch civil society, de kracht van de gezinnen en het preventieve (jeugd)veld. De pijlers waarop dit stelsel rust zijn de vrijwilligers, de burgers en de professionals in de wijk. Ik zie krachtige basisvoorzieningen, basisscholen en het welzijnswerk, de sportvereniging en de vrijetijdsclub , peuterspeelzalen en kinderdagverblijven.
Maar laatst sprak ik enkele directeuren van peuterspeelzalen die vanaf 2013 geen subsidie meer ontvangen en samenwerking zoeken met kinderdagverblijven. Daar zitten weer directeuren zitten die misschien net wel of net niet het hoofd boven water kunnen houden door de hogere ouderbijdragen en de daardoor tegenvallende aanmeldingen. Het kabinet wil vanaf 2013 fors gaan snijden in de toeslagen voor de kinderopvang. De vakbonden en de branche organisaties protesteren tegen deze bezuinigingen in de kinderopvang omdat deze bezuinigingen de organisaties de nek omdraaien.
Gemeenten moeten, zeker na de transitie van de jeugdzorggelden, kunnen rekenen op leidsters die problemen vroegtijdig kunnen signaleren en bespreekbaar durven te maken met de ouders. Een laagdrempelige voorziening in de buurt waar ouders van jonge kinderen met vragen en problemen terecht kunnen. Hoe valt een en ander te rijmen? Waarin moet een gemeente nu investeren om straks te kunnen spreken van een stevige basis?
Gemeenten zijn regisseurs van een ingewikkeld nieuw script. Een script dat ze uit gaan voeren met ervaren en nieuwe acteurs, betaalde en onbetaalde spelers. Maar hoe gaan ze ervoor zorgen dat ze nu geen spelers van het toneel af sturen die dadelijk hard nodig zijn voor het slagen van de voorstelling? Welke bril heeft de regisseur op? Valt een varifocus bril nog binnen het zorgpakket? Ik mag het toch hopen!
Vandaag hou ik het maar even bij mijn leesbril, want met de kerstdagen voor de deur wil ik me alleen nog maar buigen over het recept voor die heerlijke chocoladetaart.
Betty Vervoort is van oorsprong communicatie adviseur. Haar belangrijkste werkterrein ligt op het gebied van advisering en het effectief en efficiënt inrichten van samenwerkingstrajecten in brede scholen en CJG’s. Momenteel adviseert zij gemeenten hoe zij de pedagogische civil society lokaal door de vrijwillige inzet van burgers en professionals kunnen versterken. Betty is voorzitter van het Provinciaal netwerk directie Kindercentra Noord-Brabant.
