Mijn vorige blog over ondervoeding bevatte al een voorbeeld. Natuurlijk is verhelpen en voorkomen van ondervoeding bij patiënten vooral belangrijk voor vermindering van gezondheidsschade en leed. Maar het argument dat door investeringen in adequate voeding bespaard kan worden op langere en duurdere behandelingen zou zelfs de meest kille accountant moeten overtuigen, als hij het wil zien.

Collega Koşer Kaya gaf in haar weblog van dezelfde dag hier op ‘Zorg en Welzijn’ ook een goed voorbeeld met de wegbezuinigde opleidingsplaatsen voor operatiekamerverpleegkundigen waardoor er nu grote en dure tekorten in die beroepsgroep zijn.

Het principe ‘Goedkoop is Duurkoop’ gebruikte ik ook in het spoeddebat dat ik vorige week had aangevraagd over het bericht dat minister Klink overwoog het eigen risico van de zorgverzekering te verhogen. Mijn fractie is fel tegen die verhoging, omdat het eigen risico zowel onrechtvaardig als budgettair onverstandig is.

Ik hield mijn collega’s en de minister daarbij ook voor dat in die berekening van het ministerie zelf nog niet eens rekening was gehouden met hogere gezondheidskosten voor vooral ouderen die zich door dat eigen risico niet laten behandelen en later een veel duurdere behandeling nodig hebben. (Bron: Economisch Statistische berichten 94 2009) De verhoging van het eigen risico is gelukkig van de baan.

In de voorbereiding voor het debat over de wachtlijsten en de bezuinigingen op de Jeugd Geestelijke Gezondheidszorg kwam ‘Goedkoop is Duurkoop’ weer nadrukkelijk langs, toen uit in een rapport van GGZ-Nederland bleek dat naar hun schatting alle kosten voor geestelijke gezondheidszorg en preventie zichzelf 20 a 30-voudig terugverdienen.  Die schatting was nog niet goed onderbouwd, wellicht zelfs onzin, maar het is beslist een interessante invalshoek.

Tot slot kwam een van mijn medewerkers, die bezig is te bestuderen hoe de gezondheidszorg in andere landen geregeld is, deze week enthousiast mijn bureau binnenlopen met een toespraak over vergrijzing die de gezondheidsminister van Singapore eerder dit jaar hield. Uit deze toespraak getiteld ‘The Silver Tsunami’ citeer ik:

“The long-term care sector will have to grow quantitatively and qualitatively to meet the expanding demand.  We need many more doctors, nurses and allied health professionals. Failure to strengthen the long-term care sector will end up in the elderly patients seeking treatment in the more costly hospital sector, often with worse health outcomes, less satisfactory service level and larger bills. I believe one reason for the US spending 16% of their GDP on healthcare is that many of their elderly patients get treated in the wrong place when lower cost and in fact better care should be rendered in the long-term care sector.  We must avoid this.”

Het heeft beslist iets ontroerends en ook hoopgevends dat zo’n minister aan de andere kant van de wereld, uit een totaal andere cultuur, op grond van nuchtere analyse tot dezelfde conclusie komt als mijn fractie, die door de andere partijen in ons land zo excentriek wordt gevonden. En helaas, een motie van ons om op zijn minst bewezen kosteneffectieve behandelingen te inventariseren en uit te zonderen van het eigen risico, werd dinsdag door de Kamer verworpen. (Kamerstuknr.: 29689 0262) 

Fleur Agema is lid van de Tweede Kamer voor de Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders. Fleur maakt zich hard voor betaalbare en goede zorg en tegen elke vorm van verspilling van belastinggeld. Ze is vice-fractievoorzitter van de Partij voor de Vrijheid en woordvoerder Volksgezondheid, Welzijn & Sport, Jeugd & Gezin en tweede woordvoerder Verkeer & Waterstaat, Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening & Milieu.

Bron: Foto: ANP/Koen Suyk