Tijdens de feestelijke afsluiting van het project “De kloof overbrugd” waren dat de dankwoorden van Prisca, vmbo-leerling zorg en welzijn, gericht aan Greetje, een demente vrouw van 44 en bewoonster van verpleeghuis Nieuw Graswijk in Assen. De woorden kwamen recht uit haar hart en ontroerden me. Dat was niet de eerste keer. Gedurende het hele traject van ‘De kloof overbrugd’ overkwam het me regelmatig.
In dit project helpen (vmbo)leerlingen verpleeghuisbewoners met dementie bij het herinneren en schrijven van hun persoonlijke verhalen. Daartoe volgen de leerlingen eerst drie lessen over veroudering, dementie, interviewtechnieken en schrijfstijl. Daarna gaan ze vijf weken lang, twee keer per week, een uur naar het verpleeghuis om met ‘hun’ bewoner te werken aan het levensalbum. In het eerste uur interviewen de leerlingen de ouderen. In het tweede lezen ze het verhaal, dat ze aan de hand van de verkregen informatie hebben geschreven, voor aan ‘hun’ bewoner.
Alle bijeenkomsten vinden in groepsverband plaats onder begeleiding van de projectleider. In dit geval de activiteitenbegeleidster van het verpleeghuis en ondergetekende. Wat heb ik genoten deze vijf weken! Ik zag hoe de leerlingen zich om de bewoners bekommerden, zich verantwoordelijk voelden. Maar ook hadden we ontzettend veel plezier met elkaar. De stralende ogen van de bewoners, de schaterlachen van de leerlingen en opmerkingen van beiden hebben me vaak ontroerd. Een bewoner: ‘Verdien ik wel zo’n levensalbum?’ en een ander: ‘Kom nog maar eens bij me langs, ik heb nog veel meer verhalen te vertellen.’
Of wanneer de leerlingen ‘hun’ bewoner van de huiskamer ophaalden en na afloop van de sessie weer terugbrachten. Vol toewijding volbrachten ze hun taak. Om daarna, tijdens het napraten onderling, direct terug te vallen in het gegiechel en gekwebbel dat bij deze leeftijd hoort. Het was een voorrecht met deze meiden dit project te mogen doen.
Na de interviews hadden de leerlingen twee weken om het levensalbum af te maken, om het daarna tijdens de feestelijke afsluiting persoonlijk aan ‘hun’ bewoner te overhandigen. De leerlingen ontvingen een officieel certificaat én een fotolijstje met een foto van henzelf en ‘hun’ bewoner. Van school kregen ze een cijfer voor Nederlands en Verzorging.
Het project is afgerond. De school en het verpleeghuis zijn zo tevreden dat ze doorgaan en het structureel in hun systeem opnemen. Gelukkig maar, want zo volgen er nog vele ontroerende momenten en hartverwarmende contacten tussen jong en oud.
Carla Eefting (1963) werkt sinds 2001 bij STAMM CMO Drenthe. Als programmaleider Werken en Leren probeert ze o.a. het onderwijs en de arbeidsmarkt zoveel mogelijk op elkaar te laten aansluiten. Win-win-situaties bij vragen uit het ‘veld’ van zowel onderwijs als arbeidsmarkt vormen steeds de ultieme uitdaging waarin ze haar innovatieve kwaliteiten goed kwijt kan.
Mooi he? En eigenlijk zo eenvoudig. Is dit ook niet een goed idee voor de maatschappelijke stages?