De vorige keer blogde Marc over kindermishandeling >>

Als kandidaat gemeenteraadslid wordt het nu stilletjes aan toch wel erg ingewikkeld, moet ik zeggen. Gaat u maar aanstaan. De gemeenteraadsverkiezingen zullen plaatsvinden op 19 maart 2014. We zijn dus volop aan het campagnevoeren. Om campagne te kunnen voeren zul je op gebied van relevante maatschappelijke veranderingen goede kennis van zaken moeten hebben. Als voorbeeld neem ik de Jeugdwet. Het is de bedoeling dat deze per 1 januari 2015 van kracht zal zijn. Deze nieuwe wet voorziet er in dat de gemeenten verantwoordelijk worden voor jeugdhulp. Ondertussen zijn de voorbereidingen op gemeentelijk niveau al in volle gang. Dat houdt in dat je onder andere te maken hebt met de zogenaamde regionale transitie arrangementen en visienota’s rondom de jeugdzorg. Voor alle politieke partijen geldt dat één en ander ook in overeenstemming moet zijn met het lokale verkiezingsprogramma. Dit terwijl er ondertussen op landelijk niveau nog wijzigingen zijn doorgevoerd.

Wat doe je dan? Praten met experts in het werkveld, internetsites doorspitten, een cursus gemeentefinanciën en decentralisatie volgen en hopen dat je daarna een gedegen en onderbouwde mening kan geven wanneer je gevraagd wordt hoe jij tegen de transities aankijkt.

Hoe meer ik hoor en lees, des te meer ik de parallelprocessen zie. Jeugdzorg is complex. Het gaat vaak om ingrijpende maatregelen. Een besluit tot ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing wordt zoveel mogelijk met feiten onderbouwd, maar door de complexiteit van het werk zijn deze feiten soms niet eenduidig te interpreteren. Het blijft immers mensenwerk.  Wat mij betreft zie ik dit ook terug in de discussie rondom de Jeugdwet. Een petitie tegen de invoering van de wet heeft inmiddels meer dan 80.000 handtekeningen opgeleverd. Een niet te negeren hoeveelheid. Ik heb echter ook veel onzin gelezen over de invoering van deze wet (bijvoorbeeld de ambtenaar als psychiater na een stoomcursus van 6 dagen).

De complexiteit van de materie maakt dus dat de waarheid meerdere kanten kent. En dan moeten we mijns inziens terug naar de oorspronkelijke intentie van het plan. Met de stelselwijziging wil de overheid de grote druk op de (dure) gespecialiseerde jeugdzorg terugdringen, een efficiëntere  manier van werken in de jeugdhulp creëren en een integrale aanpak mogelijk maken. De discussie gaat niet over deze intentie, maar over de manier waarop dit moet plaatsvinden. Gezien alle discussie en de vele goede argumenten voor én tegen de invoering van de wet moet deze nu niet worden bekrachtigd maar worden uitgesteld. Zorgvuldigheid is nu geboden. Je gaat geen wet invoeren terwijl de politieke discussie nog volop aan de gang is.

Op 14 januari vergadert de Eerste Kamercommissie VWS verder over Jeugdwet. Ik ben zeer benieuwd wat uit dit overleg gaat komen. In de tussentijd heb ik nog een goed advies aan Minister Asscher. Hij wil de werkstress in de zorg aanpakken. Wat extra aandacht voor (kandidaat) gemeenteraadsleden zou geen overbodige luxe zijn.