‘Ik ga erop af in mijn wijk, maak contact en stel me vraaggericht op: wat is de vraag, hoe denk je dat zelf op te lossen en wie en wat denk je daarvoor nodig te hebben. Eerst even kijken in het eigen netwerk en je eigen buurt. Ik help je bij de mogelijke oplossing, maar ik doe het niet voor je, en we kijken ook naar hoe jij weer van betekenis kan zijn voor een ander, een wederdienst ofzo…, gewoon gelijkwaardig.’

Sylvia

Ik ben Sylvia en zit al drie jaar zonder werk, ben pas 48, en te jong voor achter de geraniums. Ik verpieter thuis en ben op het welzijnswerk afgestapt. Met de vraag of ik iets kan betekenen voor anderen, als vrijwilliger. Ik krijg direct het aanbod om contact met mevrouw Van Doorn op te nemen en even terug te laten horen of ik dat doe. Zij woont bij mij in de buurt en is de hele dag thuis voor haar man bezig. Hij heeft een ernstige hersenbloeding gehad, zit in de rolstoel.

Mevrouw Van Doorn

Ik ben mevrouw Van Doorn en ben radeloos op het maatschappelijk werk afgestapt. Hele dagen ben ik thuis voor mijn man van 67 jaar. Hij is compleet afhankelijk van mij en ik zorg voor hem, natuurlijk. Maar ik kom de deur haast niet meer uit, heb geen normaal gesprek meer met mensen en vlieg tegen de muren op. Soms word ik boos op hem, onredelijk hoor, en ik vraag aan de maatschappelijk werker of hij niet een oplossing weet. Hij vraagt me eerst wat ik nodig heb en wie in mijn omgeving mij zou kunnen helpen…ik aarzel, heb liever betaalde hulp dan dat ik erom moet vragen. Hij dringt aan en ik stem toch maar in om iemand te vragen die mij tweemaal in de week kan aflossen, zomaar op vrijwillige basis. Maar Sylvia belt al aan en het klikt tussen haar en mijn man en met mij.

Sylvia

Ik vind het heerlijk om de heer Van Doorn te helpen, ik wandel met hem, doe een spelletje, lees hem voor uit de krant, help hem met eten en ik kook zelfs voor ons drieën! Ik voel me weer van betekenis. Ik ben weer naar die welzijnswerker gegaan, die schrikt en denkt dat ik wil stoppen. Nee hoor, ik pas nu ook één dag in de week op het dochtertje van drie van een echtpaar uit Iran. Zij volgt op de donderdag een analistenopleiding, had al meer dan een HBO-opleiding in Iran, maar zij zijn christelijk en liepen daar gevaar. En ik leer van hen Iraans koken!

Mevrouw Van Doorn

Sinds Sylvia er is, ben ik misschien gek genoeg, naar het verpleeghuis hier gegaan. Eenmaal in de week ben ik gastvrouw, ik zorg voor koffie en thee, koekje erbij en heb leuke gesprekken met het personeel, de mensen en hun bezoek. Ik zie dat het nog erger kan met mensen die een beroerte hebben gehad. Ik voel me van waarde en heb weer even andere praat. Gek hoor, eerst zorgen thuis en nu hier in het verpleeghuis…maar ik voel me er zo goed bij!”

Benader mensen die hulp vragen, als mensen die ook van betekenis kunnen zijn voor anderen. Werk aan gelijkwaardigheid en wederkerigheid. Ontdek de kracht van de ander. Mensen worden graag aangesproken op hun kwaliteiten en hun expertise. Dat verruimt de blik en maakt het mogelijk dat men zich van waarde voelt. Betekenisvol zijn voor de eigen leefomgeving is ook een doel in de werkwijze van Welzijn Nieuwe Stijl. Het waargebeurde verhaal hierboven laat zien hoe simpel het kan zijn om mensen weer in hun eigen kracht te zetten.

Maudy van der Meer is senior trainer bij K2 Brabants Kenniscentrum Jeugd. Zij verzorgt regelmatig workshops en trainingen over pedagogische hulp en advisering, vroegsignalering en de Meldcode, de Nieuwe Professional en Zorg voor Jeugd. Verder houdt zij zich bezig met de pedagogische civil society. In haar werkwijze gaat zij uit van de kracht van de professional en de kracht van ouders, burgers en van jeugdigen.