Wat zijn wij daar toch goed in: snel en efficiënt vormen we ons een beeld op basis van wat we in een oogopslag waarnemen of wat anderen ons voorschotelen. En bij beeldvorming gaat het dan meestal om wat we zien. Wat we van Lucia hebben gezien is vooral een potloodtekening waarbij zij van achteren zichtbaar is. Een ‘leugenachtige heks’ is ze genoemd en ‘De Engel des doods’.
En wat heeft u afgelopen week van haar gezien? Ik zag een openhartige, positieve vrouw met enorm veel doorzettingsvermogen en relativeringsvermogen. Ik ben daar erg van onder de indruk. En natuurlijk zet mij dat aan het denken.
Dan zie ik dat beeldvorming op veel terreinen in onze maatschappij een bedenkelijke rol speelt. Zie ik een groep jongeren hier in Tiel bij de sporthal in Passewaay dan (ik geef het toe) ben ik jaloers en denk ik terug aan mijn eigen jeugd en de groepen vrienden waarmee ik rondhing. Goed voor je ontwikkeling. Een ander ziet echter een groep jongeren die overlast veroorzaken en die moet worden aangepakt.
Ander actueel voorbeeld is hoe we omgaan met eenzaamheid. Vooral binnen het welzijnswerk stel ik vast dat we er allemaal mee bezig zijn maar ook allemaal vanuit onze eigen beelden over eenzaamheid. En ook dan is een oordeel snel gemaakt.
Mijn wens is dat we hier wat vaker bij stilstaan. Chapeau voor de jongerenwerker van Mozaïek uit Tiel die met de bewoners en jongeren uit Passewaay in gesprek is gegaan over hun beelden. Chapeau voor ouderenadviseurs die ouderen vragen naar hun gevoelens over eenzaamheid en luisteren zonder te oordelen of te sturen.
Verbinden en versterken van sociale cohesie kan als we openstaan voor elkaar en niet oordelen. Ik ga het boek van Lucia kopen. En u?
Anneke Krakers (1962) is sinds 2000 werkzaam als directeur bij een kleine welzijnsorganisatie. Het ondernemerschap zit in haar bloed: ze komt uit een ondernemersgeslacht met vooral bouwers in haar midden. Aannemers, schilders en timmerlui. Als maatschappelijk ondernemer maakt ze zich sterk voor de branche op lokaal en regionaal niveau en sinds eind 2007 ook op landelijk niveau. Haar onderneming WelzijnNederland helpt welzijnsorganisaties bij hun marketing en profilering.
Ik heb het boek gekocht en ben verbaasd over de behandeling die iemand krijgt in de gevangenis en de verhoormethoden. Als of we in Nederland geen mensenrechten kennen!! Ik hoop dat iemand in de politiek alsnog gerechtigheid eist en opkomt voor ieder die in de gevangenis verblijft, want zelfs als je schuldig vastzit is de behandeling van kleineren, vernederen en pesterijen ondraaglijk.
Onvoorstelbaar dat dit mag en kan!!!
Sluit me volledig aan bij bovenstaande text!