De vorige keer blogde Lennard over dossierdenken en de herstelvisie >>
U kunt er vanaf vandaag aan meedoen (ook als u nu niet werkzaam bent bij een GGZ, vervang het woord ‘GGZ’ dan door de sector waarin u momenteel werkzaam bent).
Dit zijn de stappen:
1. U neemt een bord en schrijft hierop in grote letters ‘Nieuwe ggz. Laat de inkt een aantal minuten drogen. Zet dit bord vervolgens in uw tuin.
2. Kies één talent uit uw organisatie, een vakman of –vrouw, geen overhead-achtig type of iets dat hier op lijkt.
3. Laat deze persoon nog vier collega’s kiezen die de neuzen grofweg in dezelfde richting hebben. Belangrijkste selectiecriterium: ze weten dat het anders kan en hebben een ijzeren wil om dit te bereiken.
4. Zet deze vijf mensen in de tuin naast het bord.
5. Geef deze vijf talenten vervolgens ‘carte blanche’. Val hen niet lastig met regeltjes en laat ze vanuit hun expertise mensen met problemen helpen.
6. Stuur regelmatig nieuwe cliënten door naar het bord in de tuin.
7. Laat deze vijf hulpverleners de rest vooral zelf regelen en laat u verrassen. U zult versteld staan van het vakmanschap en de durf. Het zal uw stoutste verwachtingen overtreffen.
Inderdaad…utopia in de zorg…waarin er weer een beroep wordt gedaan op het vermogen van mensen om te herontdekken waar het eigenlijk om gaat.
Er gebeurt veel in de GGZ, binnen instellingen, rondom financiering, er is erg veel onrust en ontevredenheid. Tegelijkertijd zie en hoor ik veel mensen aangeven dat het anders moet en beter kan. Laten we eerlijk naar elkaar zijn: binnen de huidige setting radicaal veranderen en verbeteren is onmogelijk. Het gaat regelrecht tegen onze natuur in en het auto-immuunsysteem van de organisatie is erop gericht om vernieuwing te marginaliseren of in de kiem te smoren.
Steeds meer mensen met psychiatrische problemen wonen zelfstandig. OGGZ-hoogleraar Niels Mulder maakt zich grote zorgen over hen en over de professionals die hen moeten helpen. ‘Wat ik nu zie gebeuren, vind ik doodzonde.’ Lees hier meer >>
We moeten een andere oplossing bedenken. Hoe transformeren we de GGZ radicaal, zonder enig moeite, met een glimlach op ons gezicht en zonder extra kosten te maken? Door niet te gaan verbouwen met de winkel open, maar door náást het bestaande het nieuwe op te zetten, met een bord in de tuin.
Er zijn dan twee mogelijke uitkomsten:
1. Het werkt fantastisch en er ontstaat een zelfsturend, super geolied initiatief zoals Buurtzorg Nederland waar uw halve organisatie naar overstapt.
2. Het werkt niet. Jammer, maar c’est la vie. Het experiment heeft niet te veel gekost en in ieder geval niet bijgedragen aan extra bureaucratie. U haalt het bord weer uit de tuin, probeert wellicht een ander experiment.
Ik zou zeggen dat de kans 50/50 is. Stel je nu voor dat elke GGZ in Nederland dit experiment aangaat. Dan hebben we binnen twee jaar gegarandeerd een totaal andere GGZ. Hier TE KOOP….
Dat komt er van door jarenlang ambulanterfanten bij RIAGG’s.
Het idee wat ik in de blog probeerde te verwoorden is een manier om in de zorg (niet alleen de GGZ) uit de gruwelijke bureaucratie te kunnen ontsnappen. Wij zien namelijk vaak dat bureaucratie goede zorg in de wegstaat.
Ja ja…experiment over de rug van mensen die afhankelijk zijn van goede zorg. Vindt u niet dat het aantal zelfmoorden groot genoeg is? Zet u zo’n bordje ook in de tuin voor mensen die medische zorg nodig hebben? Niet dus, waarom dan wel bij GGZ? GGZ is geen spelletje, maar een serieuze aangelegenheid waarmee kostbare levens gemoeid zijn!