Lees hier meer blogs van Monique Kempff >>
Of Nederlanders een korter lontje krijgen, weet ik niet. Wat wel duidelijk is, is dat je als hulpverlener – ‘Ja, je komt mensen helpen!’ – regelmatig blootstaat aan agressie of geweld. En hoe dat komt, zou je aan al die zogenaamde hulpvragers moeten vragen. Wat nog erger is, is dat door deze stank-voor-dankmentaliteit veel gezondheidszorgers overwegen het vak te verlaten. Met de huidige tekorten is dat een zeer zorgelijke ontwikkeling. Daar kan geen imagocampagne tegenop.
Niet alleen situaties van agressie en geweld zijn belemmeringen om het verpleegkundige of verzorgende vak uit te oefenen. Ook worden deze professionals regelmatig belaagd met seksuele verzoeken van patiënten. Seksuele handelingen kunnen echter nooit onderdeel zijn van het takenpakket van verzorgenden en verpleegkundigen. De vraag alleen is zelfs al een belediging.
Stel ik loop op straat en iemand vraagt aan mij of ik hem of haar seksueel wil bevredigen. Dan kan ik hem of haar laten oppakken. Ook als professional moet je bij dergelijke verzoeken altijd je grens trekken. Over dergelijke vraagstukken organiseert NU’91 op 30 november een symposium (www.nu91.nl).
In mijn opleidingstijd noemden we het professionele distantie. Nu heet het ‘Hier trek ik mijn grens’.
Monique Kempff (1961) is sinds juli 2007 voorzitter van NU’91. Kempff deed een opleiding tot psychiatrisch verpleegkundige in Psychiatrische Ziekenhuis Schakenbosch te Leidschendam. Daarna volgden veel inhoudelijke en managementopleidingen. Van het primaire proces tot aan de directietafel, zowel in de GGZ, ziekenhuizen en VVT. Kempff heeft ook internationaal ervaring opgedaan in de gezondheidszorg.
