De vorige keer blogde Suzanne over het ondoorzichtige CAK >>
De kleur van het logo, het doel, de aanpak, de formulering van een bepaald zinnetje, de methodiek, waar voor en hoe we vrijwilligers in gingen zetten en een liggend of een staand streepje. Frank had de overtuiging en ik de vraagtekens. Onze manier van werken verschilt: organisch en procesmatig ten opzichte van methodische en projectmatig. We hebben een mooie middenweg gevonden. Een aantal dingen was van te voren goed uitgewerkt. De rest zou gaandeweg vorm gaan krijgen.
Na ongeveer negen maanden hebben 150 mensen zich ingeschreven. De website wordt gemiddeld twintig keer per dag bezocht. We krijgen veel positieve reacties. We hebben dertig likes op facebook. De wijk is geflyerd. Elke flyeractie leverde een dubbel aantal bezoekers voor de website op. Naast de digitale inschrijvingen hebben we een mapje met ‘papieren contacten’. Deze mensen koppelen we zelf aan mensen. De eerste digitale nieuwsbrief is verschenen.
Advertenties staan soms te lang op de site. We moeten er voor waken dat er niet te veel advertenties van professionals op de site komen. Hoeveel matches er tot stand komen weten wij niet. Mensen reageren op elkaars advertentie. Wij zitten hier niet tussen. Soms horen we iets terug. Mirjam hielp Roel met zijn telefoon. Marijke kwam bij Willemijn helpen met haar balkon, Jeanette deed verstelwerk voor iemand, Djinnie deed mee aan de buitenspeeldag en Maarten kwam haar schilderij op hangen. Maarten gaat Shyreen ook nog helpen. Ligia is nog steeds bereid om mensen ergens naar toe te brengen, Albert zoekt planken voor de inrichting van de kindermoestuin, Evelien wilde een kattenoppas. Niemand kon de designlamp van Vonky repareren. En Geert Johannes reageerde niet meer toen iemand hem een televisie aanbood.
Het is moeilijk te meten wat het effect is en of we ons doel bereiken. Hoe succesvol is het? We weten het niet. We weten dat er goede dingen uit voort zijn gekomen. Een aantal mensen heeft op deze manier hun vraag beantwoord gekregen. Maar is het genoeg voor zo’n groot werkgebied? Op basis waarvan beslis je dat? En hoe lang moet je jezelf de tijd geven? Wat kunnen we nog doen?
Onlangs organiseerde wij onze eerste Voor Elkaar in de Buurt bijeenkomst. Er kwamen bijna twintig mensen op af. We waren blij met deze opkomst. Ik ben geneigd om de vijf afmeldingen mee te tellen bij de opkomst. Afmelden zegt ook iets over de betrokkenheid.
Toen Frank en ik weggingen na de borrel bleven er nog vier dames staan praten voor de deur. Dat gaf een goed gevoel. De hele bijeenkomst trouwens: het voelde goed. Mensen waren betrokken en open. Ze zijn blij dat dit platform er is. Er ontstaan echt nieuwe contacten. Een goed gevoel, de zekerheid dat er achter de schermen dingen gebeuren, de cijfertjes, de positieve ervaringen van mensen: wij hebben er vertrouwen in dat het werkt.
