Lees hier meer blogs van Dik Hooimeijer >>

De sociale media zijn natuurlijk niet alleen voor mij van belang. Het is, zeker in de toekomst, van belang voor MOOI. Er wordt nu een plan ontwikkeld waarbij onze medewerkers op korte termijn veel meer gebruik gaan maken van sociale media. Motieven genoeg. Het is een uitstekend marketinginstrument.

Als bestuurder laat ik dagelijks zien waar ik mee bezig ben. Wie ik ontmoet, wat ik van zaken vind en wat wij als organisatie doen. Dit draagt ook bij aan transparantie van de organisatie. En dat geldt natuurlijk niet alleen voor mij. Al onze medewerkers laten op deze manier zien wat ze doen, hoe ze invulling geven aan het welzijnswerk, welk aanbod er is en waar ze te bereiken zijn. Een uitmuntend middel om het welzijnswerk een concreet gezicht te geven. En dan gaat het niet alleen over Twitter.

Nog beter kunnen sociale media ingezet worden, bijvoorbeeld via Hyves en Facebook, voor het bereik van en het contact met doelgroepen. Wij zijn op dit moment bezig met een nieuwe website. Dat is niet zo eenvoudig als het lijkt. Bijvoorbeeld een website voor jongeren vraagt heel iets anders dan een website voor opvoeders die naar tips op zoek zijn, of volwassenen die ondersteuning zoeken voor hun bejaarde ouders. Dat is met goed fatsoen niet in één website te vatten. En dus moet er via de basissite een hoop doorgeklikt worden en dat, begrijp ik van de deskundigen, werkt niet.

De vraag is ook of jongeren nog wel van die website zoekers zijn. Hun communicatie loopt tegenwoordig veel meer via Hyves, Facebook en dergelijke. Dus is het dan niet verstandiger alle jongerenwerkers via deze media met jongeren te laten communiceren. Daarop kunnen zij wekelijks hun programma en aanbod zetten en doorsturen naar groepen jongeren. Daarnaast kunnen zij contact onderhouden met individuele jongeren en, indien gewenst advies en informatie verstrekken. Jongeren hoeven daarvoor niet achter een computer te kruipen. Dat kan allemaal via de mobiele telefoon. Als ik om mij heen kijk, hét medium voor jongeren.

Overigens heb ik begrepen dat wij als organisatie zeker niet revolutionair zijn in het gebruik van sociale media. Veel welzijnsorganisaties in het land maken al langer gebruik van sociale media. En dat is toe te juichen.
 
Terug naar mezelf. Ik moet zeggen dat ik met enige trots ben gaan twitteren. Er zijn nog niet veel followers maar dat bouwt zich de komende maanden en jaren wel op. Moet nog wel even wennen aan het dagelijks ‘moeten’ twitteren en de beperking van 140 tekens maar ook die discipline heeft voordelen. Je moet kort en bondig de kern van de boodschap formuleren. Nou dat is niet altijd de kwaliteit van welzijnswerkers waaronder ik mijzelf ook reken. Zo zie je maar dat je op je oude dag nog steeds veel kan leren.   

Dik Hooimeijer (1954) is lid van de raad van bestuur van Stichting MOOI, een welzijnsorganisatie in Den Haag, Zoetermeer en omstreken. Binnen de organisatie heeft hij Marketing & Innovatie als aandachtsgebied. Sinds 1975 is hij werkzaam in de welzijnssector. Hij noemt zichzelf een absoluut welzijnsdier, maar is ook een oprecht criticaster. Naar zijn oordeel is het welzijn te weinig innovatief en speelt het niet altijd in op de tijdgeest.