Sinds begin 2014 geef ik vanuit Movisie trainingen aan vrijwilligers van voedselbanken. Afgelopen week vertelde Pieter dat hij als geen ander weet hoe je klanten kan helpen. Hij is namelijk zelf jarenlang afhankelijk geweest van de voedselbank. Na een hele tijd in de bouw te hebben gewerkt, werd hij ziek en belandde in de bijstand. Hij kreeg schulden en kwam er niet meer uit.
Twee jaar lang liep hij iedere week op woensdag drie uur heen en drie uur terug om zijn pakket op te halen. Eenmaal bij de voedselbank aangekomen, durfde hij niet naar binnen en wachtte bij de deur. De schaamte was te groot. Vrijwilliger Paula liet hem dan binnen, heette hem welkom en vroeg meestal hoe het ging. Langzaamaan ontstond er vertrouwen tussen hen. Dit zorgde ervoor dat Pieter na een tijd de tip van Paula ter harte nam en aanklopte bij schuldhulpverlening.
Nu, vijf jaar later, is Pieter schuldenvrij. Hij heeft nog steeds een bewindvoerder die af en toe in zijn administratie meekijkt om te voorkomen dat hij ooit weer in deze situatie terecht komt. Pieter wil iets terug doen voor de hulp die hij destijds kreeg en werkt daarom nu zelf als vrijwilliger bij de voedselbank. Als geen ander weet hij hoe je als vrijwilliger een grote rol kan spelen. Pieter biedt vanuit gelijkwaardigheid een luisterend oor en vanuit die positie geeft hij mensen het vertrouwen en de motivatie zodat ze in staat zijn om uit de situatie te komen.
Dit gaat natuurlijk niet van de een op de andere dag. Het lijkt mij daarom een geweldig idee als we allemaal ons kerstpakket afgeven bij de voedselbank. Wat voor ons voelt als extra, is voor anderen soms letterlijk broodnodig. Mijn kerstgeschenk gaat dus naar de voedselbank. Dat van u ook?
Ilse de Bruijn, adviseur sociale zorg
Ik begrijp het wel. Zeker nu ook nog beknibbeld wordt op toeslagen en toename van wettelijk eigen risico bij de zorgverzekering. Mijn kerstpakket gaat al jaren naar iemand uit de doelgroep die ik ken. Ik spaar ook altijd zegels e.d. En lever die in en bewaar de spullen die je ergens gratis bijkrijgt. Als de doos weer vol is breng ik die Nasr iemand die actief is bij de voedselbank! Binnen no time zijn de de spullen weer kwijt. Ook mensen die afhankelijk zijn van de voedselbank zijn wel eens een kadootje nodig. Denk daar ook eens aan iedereen heeft toch wel eens iets gekocht en legt het in de kast… Heb ik jullie op een idee gebracht? Ik hoop het.
Het kan aan mij liggen, maar ik begrijp niet goed dat hier in Nederland er zoveel mensen zijn die zich niet in eigen onderhoud ( eten en drinken) kunnen voorzien ondanks een uitkering. Alles is zoveel duurder gemaakt door de premies en eigenbijdrage die mensen moeten betalen. En dat er dan zoveel buitenlanders hier naar toe komen voor eten en drinken dat dit allemaal dan wel mogelijk wordt gemaakt.