De vorige keer gaf Clara advies aan de wethouders jeugd-ggz >>

1. Terugdringen volume gespecialiseerde zorg.

De gemeente berekent hoeveel geld er binnenkomt, kijkt naar wat er in het verleden is ingekocht en baseert op die combinatie het een plafond per jaar per zorgvorm.

2. Terugdringen volume personeel.

Waar mogelijk wordt personeel vervangen door vrijwilligers.

3. Verhoging kwaliteit van zorg.

Door het omzetten van de uitgangspunten in het beleidskader naar prestatie indicatoren en te sturen op concreet handelingsrepertoire kan een wijkteam onnodige (duurdere) zorg voorkomen.

De eerste variant lijkt geen begaanbare weg. Staatssecretaris Van Rijn heeft laten weten dat de VNG handreiking over de inkoop en toegang naar specialistische hulp aangepast moet worden. De huisarts behoudt in de nieuwe Jeugdwet immers het recht door te verwijzen naar jeugdhulp. De gemeente mag daarin niet sturend optreden.

De tweede variant is kansrijk als het gaat om (eenvoudige) vragen die op die manier naar tevredenheid van de burger kunnen worden opgepakt. Wel is het zaak heel goed te kijken naar de ondersteuning die nodig is voor vrijwilligers. Daarbij denk ik niet aan compensatie van wat men niet kan, maar aan (gefaseerde) begrenzing aan wat men wel kan. Wees concreet over wat vrijwilligers doen en stel samen met de mensen zelf een paar vuistregels op: wat doen wij, wanneer halen we er anderen bij en hoe leren we met elkaar wat werkt?

De derde variant is ook kansrijk. In elk beleidskader, zij het lokaal of regionaal, is een aantal uitgangspunten opgenomen die richting geven aan het werk. Het gaat dan bijvoorbeeld om ‘eigen verantwoordelijkheid’, ‘kleine problemen klein houden’, of ‘dichtbij en efficiënt’. Dergelijke uitgangspunten worden door veel gemeenten  omgezet naar een structuur. Dat wil zeggen, een wijkteam, een integraal loket, een brede toegang zorg al dan niet ondersteund door een digitale omgeving. Het is van belang om, als die structuur eenmaal staat, te kijken naar mogelijkheden de kwaliteit van hulp/zorg te verhogen. Want die kwaliteit is straks in grote mate bepalend voor de inhoud van uw portemonnee.

U kunt uw professionals een heel eind op weg helpen. Er zijn goede prestatie-indicatoren voorhanden waarop u kunt sturen. Daarnaast verdient het aanbeveling regelmatig aandacht te besteden aan het concrete handelingsrepertoire van de generalist:

– eigen verantwoordelijkheid van de burger betekent ook eigen beslissingsbevoegdheid van de burger. Een plan dat niet door de burger wordt gemaakt en/of gedragen heeft weinig kans van slagen en leidt daardoor eerder tot frustratie, terugval en hernieuwde aanmelding;

– het voorkomen van verwijzingen naar gespecialiseerde zorg leidt tot kostenbesparingen. Investeer in de ontwikkeling van normaliseren en ontzorgen, zonder uit het oog te verliezen dat in sommige gevallen gespecialiseerde zorg zonder meer nodig is;

– het voorkomen van escalatie leidt tot kostenbesparingen. Het escalatie-risico wordt beperkt door verantwoordelijkheid te nemen ook als het heel moeilijk gaat, tijdig te intervenieren en vooral, door goede communicatie met de burger.