Wat denkt u bij het zien van dit plaatje?

In het najaar heb ik met een aantal collega’s gewerkt aan een nieuwe versie van het participatiewiel. In het wiel stellen we de leefwereld van burgers centraal en laten de systeemwereld daaraan ‘dienstbaar’ zijn. Visueel gezien in elk geval. Want dat de realiteit anders is, ja daar zijn we ons uiteraard van bewust.

Veel mensen worden goed geholpen als ze ondersteuning nodig hebben. Maar we zijn er nog niet. Vandaag hoorde ik het verhaal van iemand die acuut ondersteuning nodig had voor haar zoon. Ze moest zich door een woud aan formulieren heen werken en zat huilend aan de telefoon met instanties. Drie maanden later is er nog steeds geen ondersteuning geregeld. Eerlijk is eerlijk, dit is geen uniek verhaal.

‘Het Participatiewiel staat voor het centraal stellen van de leefwereld van de burger in de veelheid van hulp, activiteiten, wetten en regels,’ legt Movisie-adviseur Marjoke Verschelling uit.

U kent wellicht het #pgbalarm. Afgelopen maanden was het een trending topic. Ik heb de hashtag gevolgd en las meer schrijnende verhalen van mensen die financieel in de knel zitten of niet de zorg krijgen die ze nodig hebben door de makke van de systemen.

De systeemwereld dienstbaar laten zijn aan de leefwereld wordt dan een holle term, realiseer ik me. De wetten en systemen zoals die in de buitenste ring van het participatiewiel staan, drukken op de schouders van de mens in het midden. Schouders die al zoveel te dragen hebben, die vechten om boven water te blijven. Mensen die inderdaad dus soms gevangen zitten in het systeem.

Toch geloof ik in de gedachte achter het participatiewiel.  Ik geloof dat we met elkaar moeten proberen die mens centraal te blijven zetten. Zo kunnen we het systeem de plek geven die het zou moeten hebben: ondersteunend en dienstbaar aan de doelen van de mens!

Marjoke Verschelling is adviseur bij MOVISIE, bij het team Participatie en burgerschap.