Lees hier meer blogs van Anneke Krakers >>
Het begin sla ik maar even over: zoals gewoonlijk was er wat onduidelijkheid over het programma en de inhoud en was een presentatie over de ontwikkelingen in het sociale domein nu niet iets waar we op zaten te wachten. En natuurlijk vielen de woorden ‘profileren’ en ‘marketing’ ook nu weer binnen de eerste tien minuten. Geheel tot mijn genoegen uiteraard.
Het beeld werd wat scherper toen Tim van Berenschot (het andere bureau) ons aan de hand van een propellermodel liet zien waar een brancheorganisatie voor kan staan: strategische belangen (onze positie), collectief organiseren (onze markt), individueel profiteren (diensten aan de leden). In het hart daarvan zit dan de vereniging. Een mooi beeld.
Wat de vereniging betreft was er een sterke roep om een boegbeeld: wij missen een Brinkman of een Hermans. Met wat weemoed werd er teruggedacht aan de tijd met Sjef van Gennip. Een boegbeeld zou ons binnen de vereniging kunnen binden en inspireren. Wat de maatschappelijke lobby of profilering betreft zou ons boegbeeld ook een belangrijke rol kunnen spelen.
Mijn idee: als je bedenkt dat de meeste problemen in Nederland een sociaal maatschappelijke achtergrond hebben waarom zit er dan nooit iemand namens ons aan tafel bij Pauw en Witteman, Knevel en van de Brink of De Wereld Draait Door. Iemand op wie we trots zijn. Die onze passie kan verwoorden. Die kan zeggen waar we voor staan. Het was fijn en tekenend voor de sfeer dat dit zo open kon worden besproken. In klein gezelschap hebben we later nog een mooie profielschets van het beoogde boegbeeld besproken.
Er waren meer heilige huisjes bespreekbaar: Verdiwel, LOAM, ROAM, NVMW, en andere verenigingsverbanden kwamen voorbij. Waarvoor ga je naar welke vereniging? En is een scheiding tussen groot en klein nog zinvol? En welke vereniging heeft je genoeg te bieden als je alleen een goede sigaar wilt roken en een borrel wilt drinken? Mijn idee is dat verenigingsstructuren erg onder druk staan.
De transparantie en snelheid waarmee relevante informatie over het internet gaat, ondermijnt het historische bestaansrecht van exclusieve informatie voor leden. En ontmoeting met gelijkgestemden, een sigaar en een borrel is ook buiten een verenigingsstructuur makkelijk te organiseren. Grote uitdaging is welke meerwaarde je als vereniging aan jouw leden te bieden hebt.
Ook FCB en MOVISIE in samenhang met de MOgroep zijn besproken. Hier is het vooral de wens van de leden dat er een heldere en overzichtelijke structuur komt waarin duidelijk is wie wat doet. Geen overlap van aanbod dus afstemming en samenwerking.
Wat mij nog wel even verbaasde: het groepje wat zich heeft gebogen over onze profilering was van mening dat de inhoud niet door onszelf gemaakt dient te worden maar dat we die elders moeten ophalen. Ik denk dat dit niet kan. Profileren werkt alleen als jij zelf overtuigd bent van jouw expertise en de waarde waarmee jij jouw klanten gaat helpen. Het gaat om overtuigingen die van jou zijn en waar jij zelf jouw eigen woorden aan geeft. En dat is natuurlijk best lastig met zoveel springende kikkers in de mand als je voor de uitdaging staat om dit voor een hele branche te doen. Daarom ook respect voor onze MOgroep en mijn vurige wens dat wij onze eigen Brinkman of Hermans binnenkort de hand kunnen geven.
Anneke Krakers (1962) is sinds 2000 werkzaam als directeur bij een kleine welzijnsorganisatie. Het ondernemerschap zit in haar bloed: ze komt uit een ondernemersgeslacht met vooral bouwers in haar midden. Aannemers, schilders en timmerlui. Als maatschappelijk ondernemer maakt ze zich sterk voor de branche op lokaal en regionaal niveau en sinds eind 2007 ook op landelijk niveau. Haar onderneming WelzijnNederland helpt welzijnsorganisaties bij hun marketing en profilering.
