Jelle Koolstra, directeur ROCmedia, hield een prikkelende presentatie over de community ‘Het nieuwe beroepsonderwijs’ , waarin alle moderne communicatiemiddelen binnen het onderwijs een plek krijgen en zorgen voor nieuwe inhoud. En daarmee ook een nieuwe betekenis en beleving van die inhoud. Neem bijvoorbeeld je mobiel. Als het aan Koolstra ligt wordt het gebruik van alle mogelijkheden van je mobiele telefoon de gewoonste zaak van de wereld.

Iedereen heeft tegenwoordig een mobieltje op zak. Het wordt vertroeteld, gekoesterd en we letten continue op of we worden gebeld of ge-sms’t. Door media- en communicatie-experts is de mobiele telefoon uitgeroepen tot het knooppunt van directe communicatie. Het integreert niet alleen tekst, foto, video en internet, maar voegt hier een wezenlijk iets aan toe, namelijk actuele kennis van de locatie (de context). Hierdoor ontstaat direct onderlinge dynamiek tussen gebruikers.

Hoe zou welzijnsland er uit zien als wijkbewoners, beroepskrachten en de overheid de traditionele vergadercultuur doorbreken? Stel dat zij veel meer gebruik gaan maken van, zoals Jelle dat noemt, ‘dynamische content’, die direct beschikbaar is via Hyves, MSN en sms? Wat als zij de filmpjes en foto’s van hun mobiele telefoon gebruiken en hier vervolgens ook hun handelingsrepertoire op aanpassen? Welke effecten heeft dit op de leefbaarheid in wijken en buurten waar nu overlast, illegaal afval dumpen, huisjesmelken en kleine criminaliteit dominant zijn? Hoezo wachten op het casuïstieknetwerk dat over twee weken weer plaatsvindt?

Zou het niet geweldig zijn om al die voortgangs- en verantwoordingsbureaucratie af te schaffen en bewoners en deelnemers zelf over hun ervaringen met hulp- en dienstverlening aan het woord te laten? Deze uitingen kunnen worden geüpload en worden doorgestuurd naar de community waar stakeholders aan deelnemen. Er kan direct worden gereageerd op het bereikte resultaat en er worden direct afspraken gemaakt over het gewenste vervolgtraject. Op deze manier kunnen ook nieuwe plannen worden ingediend en in alle openheid worden besproken. Hoezo wachten op die beschikking die (alweer, sorry…) ergens is kwijtgeraakt en misschien wel nooit meer komt, en als zij komt al ver over de datum is?

Mijn mobiele telefoon stond vandaag in de verkeerde stand. Voor de zoveelste keer het verkeerde knopje ingedrukt, waardoor de nodige communicatie aan mij voorbij is gegaan. Voor mijn dochter van dertien is Jelle nu al een held. Haar mobiel gaat vanaf nu gewoon serieus meedoen in de klas!

Dik Hooimeijer is op vakantie. Dit blog is geschreven door zijn collega Hans Roskam (regiodirecteur Escamp)

Dik Hooimeijer (1954) is lid van de raad van bestuur van Stichting MOOI, een welzijnsorganisatie in Den Haag, Zoetermeer en omstreken. Binnen de organisatie heeft hij Marketing & Innovatie als aandachtsgebied. Sinds 1975 is hij werkzaam in de welzijnssector. Hij noemt zichzelf een absoluut welzijnsdier, maar is ook een oprecht criticaster. Naar zijn oordeel is het welzijn te weinig innovatief en speelt het niet altijd in op de tijdgeest.