Lees hier meer blogs van William Miero >>
Voor welzijnswerkers betekent dat een aanpassing in denken en werken. Ook als ik kijk naar overlastgevend en crimineel gedrag, zie ik dat de veroorzakers of daders steeds jonger beginnen. Of dat ook te maken heeft met de steeds vroeger beginnende puberteit weet ik niet, maar als welzijnswerker is het goed om dat te constateren en te bedenken wat dat betekent voor je werk.
Een duidelijk voorbeeld vind ik het ambulant jongerenwerk. Over het algemeen, met name in de grote steden, richten ambulante jongerenwerkers zich vooral op overlastgevende jongeren. Behalve dat ik er al jaren voor pleit meer aandacht aan jongeren te besteden die zich wel gedragen, ben ik van mening dat we ons op straat veel meer moeten gaan richten op kinderen.
Doordat jongerenwerkers alleen kijken naar 12-plussers, wordt zorgwekkend gedrag bij kinderen niet of te laat waargenomen en gedeeld. Zonde, want tijdens het ‘ambulanten’ komen ze de kinderen ook tegen. Er wordt te laat actie ondernomen, waardoor kinderen tot ze 12 jaar zijn ongewenst gedrag kunnen blijven ontwikkelen en vertonen dat uiteindelijk tot ernstige structurele problematiek kan leiden.
Als ik op pleinen in de oude wijken loop, zie ik regelmatig gedrag bij kinderen dat niet normaal is. Sommige jongerenwerkers die zelf in die buurten zijn opgegroeid denken daar weleens anders over. Kinderen die spullen van andere kinderen afpakken en kapotmaken, schelden tegen iedereen die niet doet wat ze willen, slaan en schoppen als ze hun zin niet krijgen en zeggen ‘ik maak je dood’ als iets of iemand hen niet aanstaat, zijn signalen die we niet kunnen en mogen negeren. Dan heb ik het nog niet gehad over kinderen die ingepakt en gekneed worden door criminele groepen. Kids krijgen gratis snoep, eten en drinken en gaan langzaam deel uitmaken van de ‘familie’. Niemand die daar wat aan lijkt te doen.
Ik ben er daarom voorstander van om ambulant jongerenwerkers om te scholen tot ambulant jeugdwerkers. Agogen die met kinderen, tieners en jongeren op straat uit de voeten kunnen en oog hebben voor risicogedrag. Een korte cursus over ontwikkelingsstadia bij kinderen zal nodig zijn, maar uiteindelijk veel opleveren.
William Miero (1964) houdt zich bezig met advisering, projectontwikkeling en uitvoering op het gebied van Jeugd & Jongerenwerk, Jeugd & Veiligheid en Leefbaarheid. In 1993 is hij als jongerenwerker in Oss begonnen en momenteel actief als zelfstandige met name in de Randstad en midden Nederland. Jeugd is zijn passie en onder het motto ‘vrijheid binnen grenzen, voor jongeren en jongerenwerkers’ is hij voortdurend met collega’s en partners op zoek naar mogelijkheden om jongeren een plek te geven in de samenleving.
