De vorige keer blogde Elsbeth over mensen uitdagen en aanmoedigen >>
Al mijn vier reisgenoten, groot en klein, vinden het prima om ‘ergens’ naartoe te gaan. Dat ‘ergens’ is een plek waar het zeker goed is. En als blijkt dat dat ‘ergens’ toch tegenvalt, dan zijn we ook zo weer weg. Heerlijk die vrijheid. Ik ben een echte trekker en houd van verrassingen. Au revoir, bon voyage!
Vertrouwen
Tijdens deze vakantie werd mij duidelijk dat het bij op de bonnefooi op reis gaan niet alleen gaat om het vertrouwen dat je goed terecht komt. Het gaat ook om het vertrouwen dat je gehoord wordt bij het maken van keuzes en het nemen van beslissingen. Want alleen dan komt iedereen in het reisgezelschap in beweging, vooruit.
Vraagstukken
De hakken van mijn dochter gingen (letterlijk) in het zand op het moment dat ik opperde weer eens verder te gaan trekken. Zij wilde de situatie op een nieuwe camping eerst uitvoerig verkennen door de kat uit de boom te kijken. Op het moment dat zij zich op haar gemak begon te voelen, zat ik alweer met de kaart op schoot te zoeken naar nieuwe plekken om te ontdekken. We waren met ons vijven op pad, het was ónze vakantie. Dat betekende dat we er met ons vijven het beste van zouden moeten maken.Regelmatig werden de volgende vraagstukken ’s avonds bij het kampvuur besproken: willen we hier nog blijven of trekken we verder? Richting zon of zee? Met of zonder zwembad? Lang in de auto zitten of zoeken we het dichter bij?
Vraagstukken over de richting van de reis, over de te ondernemen activiteiten en vraagstukken over het tempo van de reis. Zijn dat niet dezelfde vraagstukken die aan de orde zijn bij de huidige ontwikkelingen in zorg en welzijn, waar nieuwe reisgezelschappen richting 2015 vertrekken?
Gezamenlijke zoektocht
Deze vakantie hebben we elkaars grenzen opgezocht en hebben we grenzen verlegd. We hebben elkaars ritme en reistempo leren kennen en hebben geleerd rekening te houden met elkaar. We hebben regelmatig de gulden middenweg gekozen (“Oké, niet meer dan twee kastelen deze week) en soms ook juist iemands wens centraal gezet ( Yes, een super cool zwembad). Het was ónze gezamenlijke reis en het was très bon.
Transformeren
Niemand weet waar we in 2015 staan. Betekent dat dat we op de bonnefooi aan het transformeren zijn? En is het bonne foi? In vertrouwen op een goede bestemming? Heeft u voldoende vertrouwen dat wat u belangrijk vindt, werkelijk meetelt bij de keuzes die gemaakt worden en de beslissingen die genomen worden? Hoe vaak zit u bij een kampvuur en wie is daarbij aanwezig?
