Begin april liet de Volkskrant blijken hoe eenvoudig het is om een privékliniek op te starten. Zonder enige deskundigheid of expertise richtte de krant op eenvoudige wijze een verslavingskliniek op. Een brief van het ministerie van volksgezondheid bevestigde de toelating als instelling voor medisch specialistische zorg. ‘Een burger die een dakkapel wil plaatsen, heeft meer uit te leggen dan een leek die een verslavingsinstelling wil beginnen’, aldus het bericht in de Volkskrant.

Terug naar de nieuwe zorgaanbieder die particuliere thuishulp aanbiedt. Laat ik voorop stellen dat ik het goed vindt dat er nieuwe initiatieven ontstaan in de markt. Ik denk zeker dat met de huidige bezuinigingen zorgaanbieders andere diensten moeten gaan aanbieden. Wenst een vermogende oudere graag 24 uur per dag verzorging, maar de indicatie ontbreekt? De ‘ouderen au pair’ staat klaar, mits er maar betaald wordt. Geen indicatie voor wassen en aankleden, maar daar wel behoefte aan? Het kan ingekocht worden door de cliënt zelf. Door als zorgaanbieder onderscheidende producten aan te bieden, kan de klap van de bezuinigingen enigszins worden opvangen. En daarmee hopelijk een massaontslag kan worden voorkomen. Denk daarbij aan de aankondiging van Sensire, waar de banen van 800 thuishulpen op de tocht staan.

Mijn zorg zit echter niet in het nieuwe initiatieven, maar wel in de borging van de kwaliteit van zorg. Het blijkt hoe eenvoudig het is om een kliniek op te starten, ook zonder enige kennis van zaken. Dit geldt dus ook voor een thuiszorgbureau. Als cliënt is het moeilijk, zo niet onmogelijk om te achterhalen of er goede zorg wordt geleverd. Iedereen kent de verhalen van de malafide bemiddelingsbureaus en de pgb-fraude. Cliënten zijn door hun kwetsbaarheid nauwelijks in staat om zich hier tegen te bewapenen. Maar wanneer kom je erachter dat het bureau toch niet zulke goede zorg levert als je had gedacht bij de inkoop? En kan je hier als kwetsbare cliënt dan nog wel op inspelen? Ik vraag het me af.

Dat de ouderenzorg innovatiever gaat denken is een goede ontwikkeling. Door de toenemende bezuinigingen en de hogere eigen bijdragen is het niet ondenkbaar dat er toekomstige zorgvragen zijn zoals een ‘ouderen au pair’. Zowel nieuwe als bestaande zorgaanbieders kunnen hier op inspelen. Maar het is daarbij wel van belang dat de kwaliteit van zorg gewaarborgd blijft. En ik vrees dat dit lang niet altijd gegarandeerd kan worden.