De vorige keer blogde Suzanne over de vraag achter de vraag >>

Op de valreep diende zich nog een onderwerp aan: de doorstart van ons sociaal wijkteam. In mijn hoofd waren het allemaal ijzersterke blogs, maar eenmaal achter het scherm kwam ik er bij geen van de onderwerpen uit. Ik had hoge verwachtingen van mijzelf die ik niet kon waarmaken.

Persoonlijke ontwikkelingen: te persoonlijk. De uitslag van mijn assessment van twee jaar geleden valt nu op zijn plek. Ik snap nu een beetje wat de assessor bedoelde toen ze mij zei dat ik misschien wel  graag samenwerk maar vooral als het gaat op mijn manier. Voor mij interessant maar voor de rest van de wereld?

Veranderingen binnen het wijkcentrum. Ook lastig. Wat kan ik wel schrijven en wat niet? Nieuwe leidinggevende, zieke collega, opgestapte redactie van de wijkkrant, nieuwe eindredacteur van onze krant. O ja en dan ook nog: nieuwe boekhouder & nieuwe ict-mensen. Mijn taken verschoven een beetje en er is meer ruimte voor ontwikkeling. Verder niet zo spannend eigenlijk.

En dan dat rondetafelgesprek bij Movisie over professionalisering van de sociale professional. Het was een mooi bijeenkomst en ik voelde me toch een beetje vereerd dat ik erbij mocht zijn, nog wel dankzij mijn blog. Hopelijk hebben wij de goeroe’s input kunnen geven over wat wij nodig hebben. Verder werd mij vooral weer duidelijk dat er niet zoiets bestaat als de sociale professional. Het was toch ook een beetje alsof de loodgieter, de timmerman en de stukadoor aan tafel zitten en proberen te formuleren wat hun gemeenschappelijk product is en hoe ze dat het beste kunnen blijven verkopen.

Het sociaal wijkteam Centrum West. We maken een doorstart. Een bureau helpt ons daarbij. Googlen leerde mij dat er eigenlijk al teveel geschreven is over sociale wijkteams en dat ik niets nieuws te melden had. Ons sociaal wijkteam was meer aan het verdwalen dan goed was en een onduidelijke lijn veroorzaakte nogal wat ruis. Het viel me ook hier op hoe moeilijk het was om een gezamenlijk doel te formuleren, één gezamenlijk motivatie. We bleven elkaar vooral overtuigen van elkaars overtuiging. Knap bureau die het voor elkaar krijgt dat die sociale professional zijn eigen overtuigingen loslaat en samen met een andere bloedgroep een missie formuleert.

En dan nog mijn goede voornemens voor het komende jaar: uitbouwen wat ik dit jaar geleerd heb over mijzelf, echt luisteren en mijn overtuigingen los durven laten, de programmalijn ‘armoede’ van het sociaal wijkteam mede vormgeven en uitwerken, een zelfstudie Joomla zodat ik onze website’s kan onderhouden en volmondig ‘ja’ zeggen op de vraag of ik me vooral wil richten op de communicatie van het wijkcentrum. O ja, en niet te hoge verwachtingen hebben van mezelf (en dat waren alle onderwerpen in één blog).

Een mooi 2015!