Arjan de Wolf schetst het proces van radicalisering langs fasen als onzekerheid over je identiteit, een gevoel van achterstelling, uitsluiting en het vinden van een nieuwe identiteit te midden van nieuwe, geradicaliseerde vrienden. Hij pleit voor een systeem-aanpak waarbij het jongerenwerk een belangrijke rol kan spelen. Voorwaarde is dat dit het sociale systeem van de jongere in kaart brengt en het gedrag van de jongeren samen met andere partijen probeert te beïnvloeden.

Hoe je een systeem rond jongeren betrekt bij hun opvoeding, laat ‘talentmakelaar’ Lies Leen uit de Amsterdamse wijk De Pijp overtuigend zien. Leen werd tijdens het Welzijnsdebat uitgeroepen tot Zorg + Welzijn Professional van het Jaar, onder meer vanwege haar creatieve manier om maatschappelijke thema’s te verbinden aan de leefwereld van kinderen en jongeren.

Lies Leen toont aan hoe belangrijk het is om als kinderwerker zo vroeg mogelijk een brug te slaan tussen ouders, school en kinderen. Door een vertrouwensband aan te gaan met de ouders, kan ze kwetsbare kinderen op een film-, computer- of zangcursus geplaatst krijgen, zodat ze hun talenten kunnen ontwikkelen. Ook neemt ze kinderen uit arme gezinnen mee op zomerkamp of geeft ze een extra steuntje in de rug door ze al heel vroeg aan beroepsoriëntatie te laten doen op de zogeheten Toekomstschool. Bovendien voert ze samen met kinderen actie tegen de inzet van kindsoldaten onder het motto FreedomFighters. Kinderen leren dat je samen actie kunt voeren tegen onrecht.

Hoe zouden deze kinderen zich ontwikkelen als ze het moeten doen zonder dat extra steuntje in de rug van juffrouw Lies?