In de uitzending van het programma ‘Dit is de Dag – Onderzoek’ van de EO op woensdag 23 april, was onder andere te zien dat TBS-patiënten messen, drugs en grote hoeveelheden geld en sigaretten op hun kamer hadden. Vóór de uitzending had de kliniek een schriftelijke reactie gegeven: ‘Wij zijn de overtuiging toegedaan dat de inzet en deskundigheid van onze medewerkers meer dan voldoende waarborgen biedt voor een veilig behandelklimaat voor patiënten en medewerkers. Dit wordt ondersteund door diverse onderzoeken en inspectierapporten.’
Na de uitzending van de EO werd oud TBS-directeur van de Pompekliniek, dhr. Poelmann, naar voren geschoven als woordvoerder. In het programma Pauw & Witteman geeft hij aan dat het een slechte reportage was. In de eerste plaats omdat de beelden waren gemaakt door gestoorde mensen. In de uitzending benoemt hij ook dat de deskundigen die hebben meegewerkt (waaronder ondergetekende) niet serieus genomen moeten wordend, omdat het zou gaan om rancuneuze personen. Dinsdag 29 april schrijft hij in Trouw dat de EO de TBS ondermijnt. Hij vindt dat de reportage gemaakt is vanuit sensatiezucht en vraagt om een evenwichtige beeldvorming.
Uit bovenstaande is op te maken dat er ogenschijnlijk bewust voor de tegenaanval is gekozen. Er wordt ondermeer gerefereerd aan onderzoeken en rapporten. Mijn ervaring is dat deze soms alleen een papieren waarheid blijken te zijn. Maar de rapporten zijn ok, dus verder niet zeuren. Daarmee wordt meteen het probleem van bijvoorbeeld een HKZ-certificering aan het licht gebracht. Op papier is alles op orde, dus er hoeft verder geen verantwoordelijkheid meer te worden genomen.
Als woordvoerder vanuit Forum TBS bagatelliseert dhr. Poelmann de vertoonde beelden en stelt ze ter discussie. Sterker nog, we doen de TBS-sector onrecht aan door alleen maar de misstanden te belichten. TBS werkt, maar dat boeit de media volgens hem niet. Hij creëert op deze manier echter zelf de tegenstelling. Ik zie hierin ook parallelprocessen. Het ligt toch vooral aan de buitenwereld. Van hoog tot laag in het TBS-systeem acteert men vanuit macht (‘slechte reportage’), ontkenning (‘er zijn geen problemen, kijk maar naar de rapporten’) en vermijding (‘we wachten het onderzoek af’). Zolang bestuurders dit soort processen niet onderkennen vrees ik dat een Forum TBS nodig zal blijven om te strijden tegen een al te negatieve beeldvorming. Maar doe het dan wel goed.
En wat betreft de reportage. Eén van mijn voorwaarden voor deelname was juist dat het geen sensatieverhaal mocht worden. Dat is naar mijn mening gelukt. Rancune? Ik dacht het niet. Ik werk al jaren niet meer in de TBS-sector. Juist omdat de TBS zijn nut heeft bewezen draag ik de sector nog steeds een warm hart toe én ben ik kritisch naar (oud) bestuurders, politici en woordvoerders. Omgaan met kritiek is soms lastig.
regels van fatsoen
In de uitzending van Pauw en Witteman trok de spreekbuis van De Rooyse Wissel van leer tegen de boodschappers van het slechte nieuws. Dh Poellmann beschuldigde mij van disfunctioneren, en daarom ontslagen en voor de tuchtrechter gedaagd. Nee, die man moeten we niet geloven, hij is rancuneus etc etc.” Beste mijnheer Poellmann: U doet Uw uitspraken namens de Rooyse Wissel, het zijn uitspraken die kant nog wal raken. Immers, ik heb zelf mijn ontslag genomen, na ruim 3 jaar pogingen om intern misstanden aan de kaak te stellen. Mijn baas schreef me: ‘ik vind het jammer dat je nu al vertrekt, had graag van je kennis en inzet gebruik willen maken in de toekomst. Ik ben blij dat je op mijn verzoek nog wat langer bent gebleven’ Beste mijnheer Poellmann, het is erg onfatsoenlijk om op tv iemand te beschuldigen die zich niet kan verweren. Beste mijnheer Poellmann, het is zeer onfatsoenlijk dat te doen met leugens. Als Uw kritiek de maat is voor fatsoen, dan wil ik daar niets mee te maken hebben.