Kies als regio een heldere focus waarin je wilt excelleren. Vermeend vond dat dat digitale economie en duurzaamheid zou moeten zijn. Onder het motto ga niet doen wat anderen al kunnen en veel beter doen, maar richt je op die zaken die nog niet uitontwikkeld zijn. Belangrijk gegeven is dat de Nederlandse jeugd over uitstekende computerskills beschikt die met name de digitale economie tot een succes kunnen maken.

Het verhaal van Heerkens ging vooral in op het gegeven dat er in de regio een tekort ontstaat aan goed opgeleide werknemers. Niet nu op de korte termijn, maar over 4 of 8 jaar zeker. Investeren in onderwijs, en nieuwe onderwijsvormen is een belangrijk speerpunt. In het verhaal van Fränzel kwam naar voren dat die focus in Woensdrecht ligt bij Maintenance, Repair en Overhaul in de vliegtuigsector. Niet zo gek als je bedenkt dat vliegveld Woensdrecht een belangrijke vliegbasis is waar nieuwe technologie wordt toegepast. Kortom inspirerende verhalen met mooie vergezichten.

Wat is mij nu het meeste bijgebleven? Als eerste de constatering dat een periode van 4 jaar, de gebruikelijke cyclus waarin politieke bestuurders denken, te kort is voor het structureel verbeteren van de regionale arbeidsmarkt. Een termijn van 8 jaar is wel het minimum. Dat blijkt ook uit het feit dat het ROC een opleiding ontwikkelt die over 4 jaar de eerste studenten aflevert die in het vliegtuigonderhoud kunnen werken. Dus geen hijgerigheid, maar een lange adem.

Het tweede dat opvalt, is dat concrete acties nu ook al moeten en kunnen. Als je kiest voor duurzaamheid, waarom niet een bouwbesluit aanpassen waarin je opneemt dat alle nieuwe gebouwen op zijn minst energieneutraal zijn en liever nog energie moet opleveren?

Het derde punt is, wil je succesvol zijn in regionaal verband, er begrip voor elkaars belangen moet zijn. Door te koersen op waar de belangen elkaar aanvullen en versterken in plaats van het verdedigen van het eigenbelang is er daadwerkelijk iets te realiseren dat meer is dan de som der delen.

Tot slot – en dat is wat mij betreft cruciaal – kan een succesvolle aanpak niet zonder medewerking en inzet van de professionals op de scholen, de zorginstellingen, de uitkeringsorganisaties en bedrijven. Door rechtstreeks contact met elkaar te zoeken en elkaar te bevragen op belangen en ambities wordt samenwerking meer dan een doel op zich, maar een instrument bij het realiseren van strategische keuzes.

Immers de strategische vraagstukken en keuzes hebben altijd gevolgen voor de werkpraktijk. De strategische keuzes kunnen naar mijn stellige overtuiging ook alleen maar gemaakt worden met het oog op de gevolgen in de dag dagelijkse praktijk van medewerkers en klanten.

Eric Dorscheidt (1966) is adviseur en politicoloog. Als adviseur werkt hij voor de lokale overheid bij BMC-groep op het gebied van participatie, sociale zekerheid en welzijn. Daarnaast is hij lid van de Raad van Toezicht van Combiwel Amsterdam. In de avonduren is hij actief als voorzitter van de gemeenschappelijke medezeggenschapsraad van het openbaar basisonderwijs in Amstelveen.