Volgens de onderzoekers is er dit aan de hand: durf ontbreekt, voorzichtig wordt af getast wat kan, de kat wordt uit de boom gekeken. Vervolgens schetsen zij een aantal kansen die blijven liggen: netwerk van cliënten betrekken, patiënten voorlichten, profileren naar geldverstrekkers, interactie aangaan met stakeholders, enzovoorts. Als oorzaken van de achterstand ten opzichte van andere sectoren (!) wordt aangevoerd dat tijd en budget ontbreekt, evenals het ontbreken van samenhang en een strategie en niet weten wat er geplaatst moet worden.
Een niet heel erg rooskleurig beeld.
In de reacties wordt er, door zeer gewaardeerde collega social mediadeskundigen in de zorg, nog een schepje bovenop gedaan. Sociale media worden te veel als apart kanaal gezien terwijl je die juist moet integreren in je communicatie-mix. En het ontbreekt aan het besef bij raden van bestuur en managers dat de wereld is veranderd en klanten andere vormen van communicatie verlangen.
Wat een ellende! Is het echt zo erg? De moed zakt je toch in de schoenen? Ik kan het niet laten dit toch te nuanceren.
Het is een herkenbaar. Toch wil ik niet zo maar meegaan in de veronderstelling dat er te weinig bewustwording is. Ik denk dat zorgorganisaties heel goed weten dat de wereld is veranderd. Ze zijn namelijk voortdurend bezig zich daarop aan te passen.
Veranderende overheidsregels en bezuinigingen hebben een enorme impact op de bedrijfsvoering. De toekomst van vele instellingen is uiterst onzeker, dienstverlening zoals die jaren geleverd werd voldoet niet meer, ontslagen vallen of dreigen te vallen.
Ik merk zelf aan mijn opdrachtgevers dat ze aarzelen. Natuurlijk willen ze graag nieuwe media inzetten. De meesten zijn heel nieuwsgierig. En kansen worden heus wel gezien. Maar als puntje bij paaltje komt zijn er eerst andere, grotere uitdagingen die getackeld moeten worden.
Het effectief inzetten van sociale media is nieuw, onbekend, vraagt investering en is dus van mindere prioriteit. Dat er geen tijd en budget is heeft vooral te maken met de focus op “hoe houden we het hoofd boven water”. En dan hebben we het nog niet gehad over de emoties die de ambassadeurs (door onze social media/marketing bril gezien) op de werkvloer voelen in deze onzekere tijden.
Wat vind jij? Is het echt een ver van mijn bed show? Die invoering van sociale media? Of zie jij lichtpuntjes aan de horizon, of wellicht al dichterbij? Ken jij bijvoorbeeld mooie initiatieven die in de praktijk zijn ontstaan? Zou je die hier willen delen met ons?
