Op 3 november jongstleden hebben we een groep van dertig mensen ontvangen in de Tweede Kamer om over hun ideeën door te praten. Het verhaal van deze vrouw liet mij maar niet los. Ik kende het nog van ‘mijn tijd’ toen ik werkzaam was in de zorg, maar dat het anno 2011 nog steeds voorkomt, dat vind ik oprecht stuitend. Het zullen jouw ouders maar zijn! Ik moest hier iets mee!
Ik dook in de materie en ontdekte al snel dat dit verhaal niet op zichzelf staat. Het gebeurt, helaas maar waar, nog regelmatig. Dit terwijl bij wet het op zich geregeld is dat mensen samen moeten kunnen blijven. Ik vind dat de keuze om al dan niet bij elkaar te wonen te allen tijde bij de cliënt zelf moet liggen.
Ik heb dit punt ingebracht tijdens de begrotingsbehandeling VWS. Eerder dit jaar heb ik in een column gepleit voor meer ruimte voor het ‘normale leven’ ook als je bent opgenomen in een verpleeghuis. Niet de beperking en de ziekte maar het normale leven zou centraal moeten staan. Meer gezelligheid en dus ook meer ruimte voor intimiteit in verpleeg- en verzorgingshuizen. Kortom: ruimte aan de bestaande gezinsverbanden.
Wellicht een hele ander kijk op zorg, maar zo essentieel. Als we uit willen gaan van de menselijke maat, begint het onder andere hier als u het mij vraagt. De staatssecretaris erkende het punt en gaat ermee aan de slag. Ik wil weten welke belemmeringen en oplossingen er zijn. Wat mij betreft, hoort het ongewild scheiden van ouderen echt tot het verleden. Wordt vervolgd dus!
Sabine Uitslag, Tweede Kamerlid
Beste Sabine
Mooi dat je verontwaardigt bent. Anno 2012 is de situatie alleen maar erger geworden. Mijn moeder zit in een verpleeghuis, en vader zit zeer ongelukkig thuis.
Daar heeft jouw CDA ook verantwoordelijkheid voor. Je gaat de 2-de Kamer verlaten. Ga wat doen met je verontwaardiging buiten het parlement, zou ik zeggen.
Sabine,
Alweer mooie praatjes voor de bühne,zo werkt het niet meer. wacht maar even af waar het rechtse kabinet mee komt. De menselijke maat heeft het CDA verkwanselt aan de VVD.Hier trappen de mensen niet meer in , het afnemen van de pgb zijn de kiezers nog lang niet vergeten; Wajong de WSW huishoudtoets, GGZ , speciaal onderwijs, etc ?..pakken van de zwakkere heeft het CDA tot kunst verheven!
En nu moet de minister, staatssecretaris en de NZA doorpakken en zichzelf en de zorgverzekeraars op de vingers tikken wegens schandelijk markt manipulatie in de GGZ. Niet de specialisten maar de verzekeraars bepalen hoe je mag werken… Hoezo marktwerking?
Zo zie je maar dat het nooit te veralgemeniseren is. Kijk goed naar elke individuele situatie en luister naar de mensen die het betreft.
Luchtfietserij weer. Uitslag verandert niets.
Uit de praktijk weet ik dat het soms echt niet anders kan. Vaak gaat een partner met Alzheimer bijvoorbeeld, naar de verpleegafdeling. De partner zonder psychische mankementen blijft dan in de verzorging wonen.
Zij kunnen elkaar bezoeken, maar vooral ’s nacht wordt de partner in de verzorging door de scheiding binnen het huis niet geconfronteerd met agressie of andere gevaarlijke situaties.
Beste Sabine, tijd voor een reünie van Spinrock.
In principe sta ik hier achter, Maar…………
Stel de partner is wat jonger en gaat met de opgenomen partner mee naar het verpleeghuis. Er moet kapitalen aan eigen bijdrage betaald worden. Want men houdt alleen maar een zakcentje om te besteden over. De woning waarin gewoond werd, moest opgegeven worden. De mooie spulletjes van de hand.De privacy is in een verpleeghuis ver te zoeken, ook de gezonde partner moet zich aan de regels van het verpleeghuis houden.
Maar dan komt de opgenomen partner te overlijden. Dus dan mag de jongere en gezonde partner niet in het verpleeghuis blijven. Waar moet die dan blijven????De woning is weg, de spulletjes met emotionele waarde ook.
Wij hebben dit vorig jaar zelf meegemaakt. Ik zou ook met mijn partner mee naar een verpleeghuis, maar ik kreeg wel meteen te horen dat als hij zou komen te overlijden dat ik dan wel weer weg moest. Ik ben toen dus niet met hem meegegaan naar het verpleeghuis.Hij is toen 9 maanden opgenomen geweest maar nu woont hij gelukkig weer thuis, nu nog met een pgb, en dat gaat heel goed.
Ik ben blij dat ik dit op deze manier voor elkaar heb gekregen. En dat wij deze ruime woning hadden zodat wij de ruimte voor een rolstoel, tillift e.d. hebben.