Je hebt de aankondiging gemist in je huis-aan-huis-krantje? Ik praat je even bij. Op de eerste dag leer je dat je – net als iedere burger – eigen kracht bezit. En dat je die optimaal moet benutten. Je ontdekt dat professionals staan te popelen om je in ‘je kracht te zetten’, of je nu wilt of niet. O ja, vergeet niet de presentielijst in te vullen, anders volgt er een fikse boete voor afwezigheid.

Op dag twee leer je dat eigen regie weliswaar de indruk wekt dat je zelf iets mag beslissen, maar dat het feitelijk betekent dat je voortaan alles zelf uit moet zoeken. Handig voor als je bij het Wmo-loket aanklopt voor hulp. Nee, er is geen professional die met je meedenkt, want jij weet immers zelf wat het beste voor je is? Dat je vastgelopen bent in de opvoeding of dat je de geweldspiraal met je partner niet kan doorbreken, laten we even buiten beschouwing. Juist omdat je het even niet weet, moet je zelf de oplossing bedenken.

Op dag drie ontdek je de fijne kneepjes van de wet- en regelgeving, zodat je weet welk plan je waar moet inleveren. In de cursus leer je waar je het sociale wijkteam kunt vinden bij jou in de buurt. Tijdens dag vier staat vervolgens het samenwerken rond een casus centraal. Stel dat je zeventien jaar bent en door je ouders het huis uit wordt gezet. Wat gebeurt er dan? Ontdek hoe eenvoudig het is om in deze situatie maar liefst 41 professionals om je heen te hebben. Terwijl je ondertussen ook in korte tijd schulden opbouwt en je hele toekomst in duigen ziet vallen. Het is allemaal mogelijk.

Dag vijf tot slot staat in het teken van hoe je het beste met teleurstellingen om kan gaan. Hoe je – als je de illusie van eigen kracht en regie in vlammen op hebt zien gaan – toch vrolijk verder kunt met je participatie.

Een 100% aanwezigheid is verplicht als je een participatiecertificaat wilt behalen. De gevolgen van het niet-behalen van het certificaat, of het weigeren om mee te doen aan de cursus, worden binnenkort besproken in de Kamer. Er wordt over gesproken om deze mensen naar een participatiekamp in Oranje te sturen waar participatieweigeraars intensief kunnen leren participeren met noodlijdende vluchtelingen.

Ben ik cynisch? Misschien wel. Maar ik word soms oprecht verdrietig van de verhalen die ik lees in het nieuws over hoe eigen-kracht-beleid dodelijk kan uitpakken. We zoeken naar een manier om de menselijke maat in zorg en welzijn terug te brengen. Ondertussen lijkt het alsof we nog harder willen vasthouden aan regels, waarmee we de bureaucratie nog verder vergroten.

Ik heb grote behoefte aan mooie voorbeelden en ik weet zeker dat het beter kan. Ik wil vechten voor een samenleving waarin we mensen centraal durven te stellen. Doe je mee?

Petra van Leeuwen is adviseur en onderzoeker bij Movisie.