Lees hier meer blogs van Anneke Krakers >>
Afgelopen woensdag nog had ik een boeiende en hartelijke ontmoeting met Jeroen den Uyl (we zijn aan elkaar voorgesteld door Hans Versteegh). Het gesprek ging over ‘belief’, power, liefde en broederschap. Jeroen gelooft in netwerken: hij heeft een leernetwerk WIJKEN opgericht. Een netwerk van professionals die samenwerken aan wijkaanpak. Ik besloot meteen dat ik hem het boek van Heinz Schiller op ga sturen.
Heinz is ook zo iemand die het verschil kan maken. Hij heeft een boek geschreven met de mooie titel ‘De kunst van het stijgen, over sociale mobiliteit en welzijnswerk dat er toe doet’. Een zin uit het boek die mij erg aanspreekt is ‘Wie geeft zonder een tegenprestatie te verlangen, creëert passiviteit’.
En dan nog iemand: Jos van der Lans. Ik heb geboeid in de digitale Wmo Special van Zorg en Welzijn het interview met hem gelezen. Vanuit historisch perspectief pleit hij voor een overgang van welzijn naar sociaal werk. Zou dat het breekpunt zijn? Het einde van brede welzijnsorganisaties en terug naar sociaal werk wat een combinatie functie wordt van maatschappelijk werk met opbouwwerk?
En dan al die boeiende mensen die aanwezig waren tijdens de tweede netwerkborrel van de Linkedin groep WelzijnNederland. We waren met directeuren, adviseurs, zzp-ers en consultants bij elkaar. We hebben een prachtig gesprek gevoerd over de bestuurders van de toekomst. Wat heeft het welzijnswerk nodig?
Ja, wat hebben we nodig? Deze mensen hebben we zeker nodig. En waar zijn JULLIE????
Anneke Krakers (1962) is sinds 2000 werkzaam als directeur bij een kleine welzijnsorganisatie. Het ondernemerschap zit in haar bloed: ze komt uit een ondernemersgeslacht met vooral bouwers in haar midden. Aannemers, schilders en timmerlui. Als maatschappelijk ondernemer maakt ze zich sterk voor de branche op lokaal en regionaal niveau en sinds eind 2007 ook op landelijk niveau. Haar onderneming WelzijnNederland helpt welzijnsorganisaties bij hun marketing en profilering.
Hoi Tineke, dat is herkenbaar: geen tijd om te profileren. Maar ik weet niet of je het daarmee kunt afdoen.
Ik denk dat echte beweging op gang komt als we ons verbinden. En dat is niet compleet als uitvoerende welzijnswerkers niet meedoen.
Al ‘die jullies’ doen fantastisch werk maar er is wat voor nodig om dit voor het voetlicht te brengen. Dat kost tijd en als je die tijd niet neemt blijf je vooral maar ook alleen hard werken.
Bij deze de eenvoudige vraag: Wie bedoel je met JULLIE? Het zal niet zo bedoeld zijn, maar het klinkt bijna “verwijtend” alsof er niet zoveel mensen bezig zouden zijn met de door jou beschreven materie. Ik herinner me een opmerking van een werker van lang geleden, die had geen tijd om zich te profileren en overal op te reageren, die had te druk met het werk zelf. O wil je soms graag weten waar al die JULLIES zich mee bezighouden?