De vorige keer blogde Monique over de toekomst van het verpleegkundig beroep >>
Bijvoorbeeld ‘Het Máxima Medisch Centrum in Veldhoven heeft twee ontslagpremies van anderhalve ton elk moeten betalen aan twee voormalig directeuren’. Dit blijkt uit onderzoek door RTLNieuws. Uit stukken blijkt dat het Brabantse ziekenhuis een directeur bedrijfsvoering en een directeur organisatieontwikkeling ieder anderhalve ton aan vertrekpremie heeft meegegeven. De betalingen zijn opmerkelijk omdat beide ex-directeuren direct elders een hoge nieuwe functie kregen. De eerste werd bestuurder van Thuiszorg Midden Gelderland, de ander directeur Veiligheid van de Ommelander Ziekenhuis Groep.
NU’91 vindt deze vertrekpremies onaanvaardbaar in een tijd waarin werkgevers onvoldoende financiën zeggen te hebben om een fatsoenlijke cao (ziekenhuizen) af te sluiten, om nog maar niet te spreken over het feit dat er in sociale plannen geen enkele ruimte is voor een eventuele normale vertrekregeling voor de medewerkers. Een dergelijk exces mag niet voorkomen in deze tijd, mede gezien het feit dat we voor topinkomens de wet normering topinkomens hebben afgesproken.
Natuurlijk zal het van tevoren afgesproken zijn of zijn er andere argumenten die deze vertrekpremies rechtvaardigen. Met het hoofd P&O van een ander ziekenhuis wisselde ik van gedachten over dergelijke situaties. Zou je er van kunnen slapen? Kun je jezelf in de spiegel aankijken? En durf je het je vrienden te vertellen? Dat waren de vragen die hierover in ons op kwamen. We konden niets anders bedenken dan dat je wel heel veel genoegdoening van je werkgever wilde bij het accepteren van dit soort bedragen, want met professionaliteit en integriteit heeft dit niets meer te maken. Wordt het niet eens tijd om integriteit als kerncompetentie bij het werven van bestuurders in het publieke domein te lanceren? Nu kom je weg met academisch werk- en denkniveau, terwijl gezond verstand soms toch net zo belangrijk kan zijn.
