Ook leden van het kabinet laten met ferme taal van zich horen: Jetta Klijnsma wil van de gemeente meer actie tegen armoede, Rouvoet vindt dat het kabinet meer moet doen om haar ambities op de sociale agenda waar te maken en Bussemaker roept wethouders op te vechten voor welzijn.

Ondanks deze stoere taal is de praktijk minder rooskleurig. Onlangs besloot de gemeenteraad van Amsterdam 800.000 euro te bezuinigen op de jaarlijkse drie miljoen voor het jongerenwerk. Dus 27 procent minder jongerenwerk in deze stad. Ook in andere gemeenten is sprake van forse kortingen op subsidie òf wordt de jaarlijkse trend niet meer toegekend. Een voorproefje voor wat komen gaat? Het lijkt er wel op, want naar verwachting doen de gevolgen van de economische crisis, maar ook de politieke veranderingen in ons land, de komende jaren hun negatieve invloed gelden op de welzijnssubsidies.

Van alle geluiden om mij heen word ik de laatste maanden zeker niet vrolijk. Ondanks de mooie oproepen van de MOgroep en enkele leden van het kabinet, lijkt het of het lokale welzijnswerk zelf niet meer gelooft in een goede afloop. Alsof gemeenten hun tekorten van de komende jaren al kunnen inboeken op het welzijnswerk. En natuurlijk zal ook het welzijnwerk niet om de huidige crisis heen kunnen. Maar juist in een tijd van financiële en maatschappelijke onzekerheid moeten wij toch de strijd aangaan voor het volledig behoud van ons werk. Het gaat dan niet om een bewijs voor het bestaansrecht van het welzijnswerk, maar om burgers in het land te bieden waar ze recht op hebben. Recht op sociale ondersteuning en ontwikkeling, recht op hulp en diensten bij de aanpak van hun problemen, recht op begeleiding bij opvoedingsvraagstukken, recht om mee te doen met de maatschappij!

Het is altijd een kwestie van kiezen, wanneer het financieel goed of juist minder gaat in gemeenten. Hoog tijd voor een offensieve strategie van zowel het landelijke als het lokale welzijnswerk. Geef medewerkers nog meer ruimte om aan te tonen waar zij voor staan. Informeer burgers vroegtijdig over ontwikkelingen. Trek met collega-instellingen en samenwerkingspartners gezamenlijk op als het gaat om de waarde van het welzijnswerk. En ook niet onbelangrijk: blijf vooral je werk goed doen. Laat zien waar je trots op bent en waar we het verschil maken.

En ga vooral stevig in debat met politici. Zij zijn het namelijk die beslissen over een belangrijke of marginale rol van het welzijnswerk. Zoek het debat op. Doe dit niet verdedigend, maar ga vol in de aanval!

Dik Hooimeijer is op vakantie. Dit blog is geschreven door zijn collega Rob Wiegman, Voorzitter Raad van Bestuur MOOI.

Dik

Hooimeijer (1954) is lid van de raad van bestuur van Stichting MOOI,

een welzijnsorganisatie in Den Haag, Zoetermeer en omstreken. Binnen de

organisatie heeft hij Marketing & Innovatie als aandachtsgebied.

Sinds 1975 is hij werkzaam in de welzijnssector. Hij noemt zichzelf een

absoluut welzijnsdier, maar is ook een oprecht criticaster. Naar zijn

oordeel is het welzijn te weinig innovatief en speelt het niet altijd

in op de tijdgeest.