Lees hier meer blogs van Maaike Knoppers >>
Naast mijn huidige baan als gezinsvoogd ben ik ook acht uur per week aanspreekpunt voor de organisatie van het speelkamp en de jongeren week van Abrona (organisatie voor dienstverlening aan mensen met een verstandelijk beperking). Al zeven jaar ben ik hier met veel enthousiasme werkzaam als beroepskracht en dit jaar dus, eenmalig, de vier vakantieweken vormgeven. Activiteiten inplannen, materiaal verzorgen en, het allerbelangrijkste, vrijwilligers vinden die zich hier vrijblijvend voor in willen zetten.
Het liefst wilde ik alles rond hebben voor mijn vakantie zodat degene die mij waarneemt organisatietechnisch niet veel meer hoeft te doen. Ik had alleen niet verwacht dat mijn grootste zorg de vrijwilligers zou zijn. Oproepjes in diverse bladen en kranten, social media berichten, info-materiaal naar hoge scholen, de reacties zijn gering.
Nu kan ik een klaagzang gaan houden over dat dit teleurstellend, lastig en frustrerend is maar…dat doe ik niet. Ik draai al een aantal jaar mee en zie dat er wel degelijk vrijwilligers zijn die zich met veel enthousiasme inzetten. Diverse personen die tegen een aangepaste vergoeding hun activiteit willen uitvoeren of het Rode Kruis die mijn pupillen vrijblijvend naar een activiteit wil vervoeren, zorgen bij mij voor een geluksmomentje.
In deze drukke tijden met alle keuzemogelijkheden is het misschien, vooral voor mijn leeftijdsgenoten (ja helaas, de cijfers van het CBS tonen aan dat wij, 25-35 jarigen, aanzienlijk minder vrijwilligerswerk doen), een drempel om hier tijd aan te besteden. Toch lijkt het mij voor eenieder van grote meerwaarde. Het hoeft niet lang te zijn, het hoeft niet veel te zijn, maar eenmalig of wekelijks een dag of een aantal uur, het helpt! En als je het dan toch het belangrijk vind dat je er zelf iets aan hebt; een goed gevoel en glimlach van degene die van jou gegeven energie mocht genieten is ook heel wat waard.
Ik hoop dat dit verkapte compliment een deel van de mensen heeft bereikt. Een kleine stijging in de hoeveelheid vrijwilligers lijkt mij een mooi streven voor de toekomst. Voor nu ga ik nog even aan de slag met mijn zoektocht en hoop ik dat de gewenste hoeveelheid mensen op mijn pad mogen komen. Aansluitend ga ik heerlijk genieten van mijn, toch wel verdiende, vakantie.
Maaike Knoppers (1985) woonachtig te Utrecht, heeft in 2010 haar studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening afgerond. Na haar MBO Sociaal Pedagogisch Werk wilde zij meer verdieping in haar werkzaamheden en besloot om deze reden de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening te volgen. Opzoek naar een uitdagende baan bevindt Maaike zich nu op het pad van sollicitaties en netwerken.
