Soms ben je ook boos. Boos op je managers. Boos op je directeur. Boos op de gemeente. Dat die het nog steeds niet snappen. Zij moeten toch die kar trekken? Maar ze hebben het alleen maar over contracten, geld en begrotingen. Ze zien niet hoe jij worstelt.
Angst en boosheid zijn de vijanden van innovatie. Ze houden je tegen. Dat heb ik dit jaar keer op keer ervaren in mijn trainingen. Dat gaat ongeveer zo:
Samen met de deelnemers zet ik 7 stappen. Stap 3 is de stap waarin we producten gaan bedenken. Compleet anders dan anders. Innovatief tot en met. En met mijn enthousiasme lukt het deelnemers vaak om geweldige producten te bedenken. Er ontstaat een energieke flow. Of zoals Trudy het verwoordde: het voelt als een roze wolk.
‘Maar daarna donder ik van mijn wolk af’, zegt Trudy. En na afloop mailde Susan: ‘Ik merk bij collega’s dat ze helemaal bruisen van ideeën. Misschien is dat goed maar ik vraag me af hoe dit binnen onze organisatie gestalte moet krijgen. Ik maak me ook zorgen voor teleurstellingen als deze enthousiaste collega’s straks merken dat een en ander toch niet uitvoerbaar is.’
Persoonlijk trek ik me dit heel erg aan. Kan ik dan maar beter de roze wolken mijden? Wat minder enthousiast zijn? Het woord ‘innovatie’ schrappen?
Als ik heel eerlijk ben weet ik het niet. Het spel is complex. Als ik probeer het te doorgronden zie ik drie oorzaken waarom Sociaal Werkers niet innovatief zijn.
De gemeente
Het lijkt soms wel of sociaal werkers het bezit zijn van de gemeente.
‘Dat vindt de gemeente toch niet goed.’
‘Daar betaalt de gemeente ons toch niet voor.’
Ik vind dit onzin als ik eerlijk ben. Jullie zijn niet van de gemeente. De gemeente is waarschijnlijk je grootste klant maar dat betekent niet dat er geen vrije markt is waarin jij producten mag ontwikkelen voor andere klanten. Bovendien denk ik dat veel gemeentes een gat in de lucht zullen springen als jullie ook voor hen met innovatieve producten komen.
Het management
Sociaal werkers wijzen naar het management. Jullie willen zekerheid en daarover gaat het management. Jouw manager moet hier maar eerst uitspraken over doen. Jou de ruimte geven. Jou de tijd geven om innovatief te zijn. Het idiote is dat managers op hun beurt volgens mij massaal verlangen naar medewerkers met lef, die hun ruimte gewoon nemen. De oplossing is simpel: niet naar elkaar wijzen maar als de wiederweerga met elkaar in gesprek gaan. Je dromen en verlangens met elkaar delen en goede afspraken maken hoe je daar samen aan gaat werken.
Jijzelf
Misschien ben jijzelf wel het grootste struikelblok als het gaat om innovatie. Het is jouw angst, jouw boosheid. Jij blijft hangen in je comfortzone. Als jij ook echt ziet dat het in 2016 anders moet dan moet je nu hiermee dealen. Dat kan heftig zijn (I know!) maar ergens is er ook voor jou die roze wolk die op jou wacht. Je kunt hem vinden door je vrij te maken van alle belemmerende gedachtes en weer in contact te komen met je droom. Je bent niet voor niets ooit Sociaal Werker geworden!
Lieve lezers, ik wens jullie een innovatief 2016!