Het leuke is: ik ben zelf voor hen ook zichtbaarder geworden. Zo kreeg ik laatst een persoonlijke uitnodiging voor het jaarlijkse buurtfeest. Afgelopen zaterdag ben ik daar naartoe gegaan. Het was een echte buurtbarbecue met luchtkussen en afzetlint. Ik heb me erin gegooid en gepraat met allerlei mensen uit mijn buurt. Wat mij vervolgens opviel, was de bereidheid van mensen om hulp te bieden aan hun buren. Ik kreeg tal van vriendelijke aanbiedingen, zoals: “Als er iets aan je auto mankeert, moet je maar even langskomen hoor” en “Als je een houten bankje voor de deur wilt, ik ben hier de timmerman”. Ik zag dat boeken en dvd’s onderling grif werden geruild.
Ook opvallend: je hoefde niet eens aanwezig te zijn om van deze warme douche in de buurt gebruik te maken. Bij het toetje hoorde ik namelijk dat er een stukje bewaard werd voor dementerende buurman Jan. Jan was zojuist door de thuiszorg naar bed gebracht. Wat mooi dat Jan zo door de buurt wordt opgenomen, dacht ik bij mezelf. En wat raar eigenlijk dat ik in die vier jaar nooit geweten heb dat hij een paar meter verderop woont! Waarom wist ik dat niet?
Eenmaal thuis dacht ik door: ik kan ook best iets voor Jan doen. Maar toen ging ik malen: zit hij wel op mij te wachten? Hoe dementerend is hij eigenlijk en hoe ga ik dan het beste met hem om? Deze vragen stellen meer mensen zichzelf, weet ik vanuit mijn werk bij MOVISIE. Ook Jan zal zichzelf misschien dergelijke vragen stellen: “Wie ben ik om een ander hulp te vragen? Ik red het wel alleen. En als ze iets voor me willen doen, bieden ze het toch wel aan.”
Waarom ik deze blog schrijf? Ik vind het jammer dat het soms bij deze gedachten blijft. Alsof we niet voor elkaar willen zorgen. Niets is minder waar, zo blijkt ook uit onderzoek van Agis.
Mensen willen wel degelijk voor buurtgenoten zorgen. We weten alleen niet hoe we het aan moeten pakken. Zullen we de komende dagen allemaal een buurtgenoot aanspreken en vragen hoe het gaat? Dan ga ik naar Jan.
Ilse de Bruijn is adviseur sociale zorg (mantelzorg, vrijwillige zorg) en zelfregie bij Kenniscentrum MOVISIE
