Een strak en efficiënt proces met tegelijkertijd veel keuzevrijheid voor de koper (kleur, model, motor, accessoires) en continue kwaliteitscontroles die plaatsvinden om de kwaliteit van de auto’s te waarborgen. Wat zou de GGZ sector van zo’n geoliede machine kunnen leren?
De autofabrikant heeft zijn gehele portfolio in een brochure opgenomen, waar de klant bij de autodealer doorheen bladert om de auto volledig naar zijn smaak in te richten. Een auto heeft altijd vier wielen en een stuur, maar het soort wielen en de vorm van het stuur kan door de klant zelf worden bepaald. Dit proces om de juiste keuzes te maken wordt dikwijls begeleid door een ‘verkoper’. Iemand die de koper van advies kan voorzien met betrekking tot het aanschaffen van de voor de koper juiste bolide.
Dit principe is bijna één op één vertaalbaar naar de GGZ. Dat een verslaafde cliënt een zorgpad zal volgen ten behoeve van verslaafden is duidelijk. Daarmee is de rode draad in de soort zorg die deze cliënt aangeboden krijgt bepaald. Maar of hij nu een module leefstijltraining of een module detox volgt, dat kan hij naar eigen inzicht bepalen. Met een iPad app kan de cliënt door het portfolio van de GGZ fabriek heen bladeren, daarbij ondersteund door een behandelaar die het portfolio overziet en de cliënt kan voorzien van tips over de modules die het beste passen. Met het beantwoorden van een paar simpele vragen, wordt bepaald welk modules het beste bij hem passen. De cliënt klikt zelf zijn zorgpad op maat in elkaar. Zo heeft hij volledige zeggenschap over het proces dat hij wil doorlopen binnen de GGZ.
Na elke stap in het auto productieproces wordt de kwaliteit gekeurd. Er hangen immers levens vanaf. Als de rem van 1 model niet werkt, ontstaat er een redelijk probleem. Datzelfde geldt voor de GGZ. Als een behandeling niet aanslaat kunnen de gevolgen desastreus zijn. Kwaliteit is van groot belang. Om op kwaliteit te sturen, is het essentieel te weten wat het effect is van de behandeling. Daar komt ROM (Routine Outcome Monitoring) bij om de hoek kijken. Met behulp van de iPad app kan de behandelaar met zijn cliënt de voortgang zien van de behandeling tot nu toe en wat het effect ervan is geweest op het welbevinden van de cliënt. De behandelaar kan zinnige analyses maken die voor hemzelf en met name voor de cliënt belangrijk zijn. Hij kan hiermee zijn persoonlijke proces verbeteren en de kwaliteit van de zorg waarborgen. En de cliënt, die weet of hij beter wordt ja of nee. Win-win, noemen we dat.
Kortom: via zorgpaden benut de GGZ op een menselijke manier de kracht van het ‘procesdenken’ uit de fabriek.
Ziet er goed uit die methode. Lekker praktisch.
Voor wat betreft de ROM opmerking. Er is nu een sterke roep om te laten zien wat de GGZ oplevert (we weten wat het kost). ROM is gekozen om de kwaliteit zichtbaar te maken. Ipad’s kunnen helpen om het invullen van een vragenlijst makkelijker te maken en zelfs onderdeel van het behandelproces.
Vervolg:
En als we in de GGZ nu ook al achter de iPad aan gaan lopen om ROM(Routine Outcome Monitoring) voor elkaar te krijgen, waar zijn we dan i.g.n. mee bezig???
Iedereen met de neus naar het scherm en maar vegen.. Nog minder communicatie!
Die tijd kun je beter gebruiken om eens een gesprek aan te gaan met clienten en te vragen naar de oorzaak van hun situatie.
-Mark Biemans-
ZZP-er, Zelfstandig Ervaringsdeskundige, Behandelaar middels de Paradigma Methode.
https://www.zorgwelzijn.nl/GGZ/Opinie/2013/5/Wat-kan-de-GGZ-van-een-fabriek-leren-1249483W/
Om de vergelijking door te trekken: Eigenlijk praten we niet over een fabriek maar eerder over een garage. Defecte auto’s worden gerepareerd. Je hebt goede en minder goede garages. Bij een goede garage wordt bij een probleem ook gekeken naar de oorzaak en wordt het euvel en de oorzaak aangepakt. In een mindere garage repareert men het euvel zonder echt de oorzaak weg te nemen.
Bij de GGZ wordt te vaak een stramien gehanteerd, een routine die de nadruk legt op het binnen de lijnen houden van de client. Met medicijnen en bezigheden. Naar de oorzaak wordt natuurlijk ook wel gekeken soms, maar op dat vlak schiet de GGZ vaak tekort.
Ofwel, de GGZ is een minder goede garage.
Met de Paradigma Methode (zie Google) wordt juist de oorzaak aangepakt.
Ikzelf ben daarnaast bezig de VoorZorgStichting (idem Google) in het leven te roepen. Hiermee wil ik bereiken dat er minder mensen onnodig in de psychiatrie terecht komen. Dit zal o.a. een verschuiving gaan geven van personeel, verbetering van de zorg en minder werk en kosten voor de Politie.
Het belang van de mens in de problemen staat hier voorop: Wat is er aan de hand en hoe kunnen we dit oplossen?
-Mark Biemans-