In mijn dagelijks werk als bestuurder van MOOI steek ik veel energie in contacten met politici en bestuurders. Hiermee geef ik onze organisatie een gezicht en daarnaast biedt het natuurlijk de uitstekende mogelijkheid om invloed uit te oefenen op het denken en handelen van politici en bestuurders. En ik moet zeggen: de laatste jaren heb ik niet te klagen.
Maar de economische crisis heeft alles veranderd en treft ook onze sector. De Rijksstorting in het gemeentefonds wordt stevig verlaagd dus gemeenten moeten op zoek naar besparingen. Als je dan als welzijnswerk niet goed op de kaart staat, ben je het haasje. Onze relatie met politici en bestuurders wordt daarmee belangrijker dan ooit, met name de komende negen maanden, want de gemeenteraadsverkiezingen komen er aan. Daar moeten wij onze slag slaan of beter gezegd: de schade beperken.
Mijn ervaring is dat je de lokale politiek niet moet overschatten, waar het hun kennis van het welzijnswerk betreft, zeker op het moment dat partijen hun programma’s moeten gaan schrijven en uitdragen. Te vaak zijn het algemene en inhoudsloze bewoordingen, waarmee zij het belang van het welzijnswerk formuleren. Wij kunnen dat toch veel beter? Juist omdat wij in de haarvaten van de samenleving zitten. Juist omdat wij weten wat er zich in die buurt en achter die voordeur afspeelt. Geef die input. Wij kunnen elke partij iets bieden: veiligheid, werkgelegenheid, armoedebestrijding, onderwijs, ouderenzorg, opvoedondersteuning, mantelzorg, inburgering. Voor ieder wat wils. Dit is uw kans.
Mijn stevige advies: schrijf een welzijnsmanifest! Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen heb ik namens de vier grootste Haagse welzijnsinstellingen het ‘Haags Welzijnsmanifest’ geschreven. In dit manifest hebben wij tien speerpunten benoemd voor de gemeente. In het daarop volgende college-akkoord ‘Iedereen doet mee’, waren negen van de tien speerpunten overgenomen. Men was zeer gelukkig met dit manifest en elke partij heeft onderdelen in haar programma meegenomen. En nog steeds, als wij als welzijnsorganisaties met de gemeenteraad praten, ligt dit manifest op tafel.
Een ongekend succes.
En dat niet alleen. Zo’n manifest is ook een geweldige aanleiding om in gesprek te gaan met bewoners en samenwerkingspartners. Als zij die speerpunten oppikken, zijn ze de beste ambassadeurs voor het lokale welzijnswerk die je kunt bedenken. Het kost tijd en energie, maar ik garandeer u, u krijgt het dubbel en dwars terug. Vergeet niet de publiciteit te zoeken. Laat u uitnodigen voor een discussie tussen politici en het werkveld. Sta op voor deze o zo belangrijke sector voor de samenleving. Als u dat ook nog weet te brengen met dezelfde passie waarmee uw medewerkers hun dagelijkse werkzaamheden doen, dan zou het best eens kunnen zijn, dat de schade voor het welzijnswerk uiteindelijke flink zal meevallen.
Dik Hooimeijer (1954) is lid Raad van Bestuur van Stichting MOOI, een welzijnsorganisatie in Den Haag en in Zoetermeer en omstreken. Binnen de organisatie heeft hij Marketing & Innovatie als aandachtsgebied. Sinds 1975 is hij werkzaam in de welzijnssector. Hij noemt zichzelf een absoluut welzijnsdier, maar is ook een oprecht criticaster. Naar zijn oordeel is het welzijn te weinig innovatief en speelt het niet altijd in op de tijdgeest.
