De vorige keer blogde Elsbeth over op de bonnefooi transformeren >>

Op het bord verschenen de volgende termen:  benutten, gebruiken en inzetten.

Benutten, gebruiken en inzetten….Zou jij gebruikt, benut of ingezet willen worden? Ik moet er niet aan denken.

Ik stelde een tweede vraag: ‘Waarom zou je het sociaal netwerk willen gebruiken, inzetten of benutten?’ Enkele studenten gaven als antwoord: ‘Om te kunnen bekijken wie wat zou kunnen doen. Want vanaf 2015 is er minder geld voor professionele steun, dus moet het netwerk ingezet worden.’

Werkt dat zo? Kijken wie iemand kent om vervolgens na te gaan wie wat zou kunnen doen? Is het activeren van het sociaal netwerk een kwestie van het verdelen van taken? Wie bepaalt dan wie wat zou kunnen doen? De hulpverlener? Of de persoon in kwestie?

Mantelzorgers die minder moeten gaan werken om meer zorg te verlenen aan hun naaste, zullen in 2015 flink in inkomen achteruitgaan. De inkomensval kan oplopen tot meer dan 1100 euro per maand, blijkt uit berekeningen van het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud). Lees hier meer >>

In de praktijk blijkt dat er weerstand is bij het willen verdelen van taken. Niet raar eigenlijk. Ieder mens heeft namelijk de behoefte om autonoom te zijn. Wil zoveel mogelijk zelf bepalen: autonomos (eigen wetten opleggend). Daar gaat het toch ook over als we het hebben over uitgaan van eigen regie? Dat er ruimte is om keuzes te maken en beslissingen te nemen?

Hoeveel ruimte is er om keuzes te maken en beslissingen te nemen over wat wie wanneer voor wie kan betekenen als er taken uitgedeeld gaan worden?

Wat zou je er van vinden als we de vragen ‘wie ken je en wat kunnen zij doen’ zouden vervangen door ‘wie is er betrokken bij de situatie en wat hebben die partijen te vertellen over wat er aan de hand is en wat denkt een ieder te kunnen bijdragen om de situatie te verbeteren?’.

Dan is er én ruimte voor een ieder om beslissingen te nemen en keuzes te maken én er wordt een beroep gedaan op het gemeenschappelijk verbeteren van kwetsbare situaties. Sluit dat niet veel beter aan bij het vak van sociaal werk dan het idee dat er taken verdeeld zouden kunnen worden op het moment dat er minder professionele steun ingezet zou kunnen worden?