Lees hier meer blogs van K2 >>
De NRC houdt me prima op de hoogte en beantwoord zowaar vragen die mij, als pedagoog, te binnen schieten: Waarom zitten ze daar? Blijkbaar omdat ouders van mening zijn dat het wonen in een moskee internaat goed is voor de religieuze opvoeding en bijdraagt aan betere schoolprestaties. Het klinkt een beetje uit de tijd. Waarom zouden deze ouders niet zelf kunnen zorgen voor een religieuze opvoeding? Je leert je kind toch zeker via je eigen religieuze denkwijze en gewoonten je geloof kennen? Zijn zij dan zelf niet religieus genoeg? Dan heeft het wellicht meer nut de ouders een cursus aan te bieden vanuit de moskee: ‘hoe maak ik van mijn kinderen goede Moslims’.
Inwendig lach ik bij de volgende zinnen uit de krant: ze moeten elke dag douchen, tanden poetsen en hun bed opmaken, dat zijn de regels’. Poeh die kinderen hebben het zwaar… Dat zijn heel normale taken voor jeugdigen van hun leeftijd. Dat doet in ieder geval elk kind in de residentiële hulpverlening. Waar mijn oren van klapperen zijn de berichten over: de vermeende lijfstraffen, de slechte brandveiligheid, het gebrek aan toezicht. Ik zeg vermeende lijfstraffen, omdat er nog geen bewijs is dat dit aan de orde is. Dit is ook typisch een uitspraak waardoor iedereen uit angst roept ‘sluiten die internaten’.
Wat wel al duidelijk is, is dat het aan brandveiligheid schort. Daar kunnen korte en simpele procedures voor in werking worden gesteld en tot die tijd: sluiten tot het in orde is. Het gebrek aan toezicht wordt door de gemeente Rotterdam al aangepakt en ik hoop dat velen volgen. Zij hebben een stappenplan opgesteld: stap 1 is voor hen alle feiten aan het licht brengen, stap 2 is dat de gemeente met de moskee-internaten gaat praten en stap 3: een gesprek aangaan met de ouders.
Waarom ben ik hier zo blij mee? Omdat we in plaats van zomaar wat roepen eerst gaan kijken wat er nou daadwerkelijk gebeurt in de moskee. Dat we in gesprek gaan en alle invalshoeken belichten vind ik ook een goede stap. De beste stap is eigenlijk de laatste: met ouders in gesprek gaan. Waarom doen ouders het zelf niet, is er een leemte, schaamte? Ik vul het maar in. Misschien is het een idee om vanuit de moskee ouders en kinderen thuis te begeleiden, in hun thuissituatie.
Tenslotte moet mij nog één punt van het hart. Promovendus M. Sahin zegt in de NRC dat ouders dubbele kinderbijslag ontvangen, omdat hun kind buitenshuis verblijft om onderwijs te volgen. Wat? Zij kiezen ervoor hun kind 5 dagen in de week in de moskee onder te brengen, en beide partijen krijgen daar geld voor? Moeten we daar eerst niet eens mee stoppen. Als jij graag wilt dat jouw kind in een internaat woont, dan kost dat jou een deel van je kinderbijslag lijkt me.
Olga van Keulen is afgestudeerd Sociaal Pedagogisch Hulpverlener. Zij heeft in de jeugdhulpverlening gewerkt waar zij ervaring heeft opgedaan met jeugdigen in de kinderopvang, de residentiële opvang, de justitiële opvang, het speciaal onderwijs en de kind- en jeugdpsychiatrie. Van Keulen is gespecialiseerd in vraagstukken rondom preventie en opvoedingsondersteuning.
